W sobotę, 7 czerwca 2014 r., pojechaliśmy do podwarszawskich Lasek, do parafii Matki Bożej Królowej Meksyku, aby wziąć udział w Dniu Skupienia kończącym nasz okres pilotażu przed przystąpieniem do Ruchu. Brało w nim udział pięć ekip pilotowanych: trzy z Warszawy i okolic oraz po jednej z Somianki i Wielunia, a także ustępująca i nowa para sektora, pary łącznikowe i nasze pary pilotujące. Było to dla nas pierwsze spotkanie z małżeństwami z innych ekip i z odpowiedzialnymi za Ruch w naszym sektorze.
Przywitała nas zieleń drzew i atmosfera pokoju i życzliwości, a gotowe identyfikatory z naszymi imionami jakby mówiły do nas, że byliśmy oczekiwani. Spotkanie prowadzili Helena i Paweł Kukołowiczowie. Na początku każde z uczestniczących małżeństw krótko się przedstawiło, a potem wysłuchaliśmy konferencji wprowadzającej, omawiającej m.in. historię Ruchu Equipes Notre-Dame. Następnie uczestniczyliśmy we mszy św., którą odprawił dla nas ks. Grzegorz Jankowski – proboszcz goszczącej nas parafii, a także doradca duchowy ekipy W-13 i nowy doradca duchowy ekipy sektora. Ks. Grzegorz mówił do nas w kazaniu o mistyce sakramentu małżeństwa, opisując mistyka jako realistę, który widzi rzeczywistość bardzo głęboko, oraz o tym, że należy przestać „starać się” coś robić, a zacząć po prostu to robić.
Po mszy św. i krótkiej przerwie powróciliśmy do domu parafialnego, aby wysłuchać bardzo ciekawej konferencji przybliżającej postać i duchowość ks. Henri Caffarela, założyciela Ruchu. Szczególnie zapadły nam w pamięć zacytowane fragmenty Listu 7 (z jego książki „Sto listów o modlitwie”): „Z modlitwą jest tak jak z życiem małżeńskim – ponieważ modlitwa jest także spotkaniem osoby z osobą – zamiera, gdy twórczość zastępowana bywa przez umiejętność ”. Ksiądz Caffarel tłumaczy w nim, iż doświadczenie nie wystarczy zwłaszcza w stosunkach międzyludzkich. I jak mówi, „Trzeba codziennie wyruszać na nieznane ścieżki w nadziei spotkania swojego partnera (…). I wtedy od czasu do czasu zdarza się cud: prawdziwa głęboka wymiana, w której uczestniczą serce i dusza.”
Kolejnym punktem dnia był wspólny obiad, a po nim część poświęcona punktom konkretnego wysiłku praktykowanym przez małżeństwa należące do Ruchu: najpierw krótkie omówienie tematu, a następnie dzielenie się w grupach złożonych z małżeństw z różnych ekip naszymi sukcesami – owocami wierności przyjętym zobowiązaniom – i napotykanymi trudnościami w ich przestrzeganiu. Bogatsi o doświadczenia małżeństw, z którymi dotąd nie spotykaliśmy się na dzieleniu realizacją naszych zadań, wróciliśmy do pozostałych uczestników Dnia Skupienia, aby wysłuchać konferencji dotychczasowej pary sektora, Katarzyny i Marka Rymszów, objaśniającej strukturę i funkcjonowanie Ruchu, a także łączność ekipy z Ruchem po zakończeniu pilotażu. Ostatnim punktem dnia była adoracja Najświętszego Sakramentu, po której rozjechaliśmy się do domów, sięgając coraz częściej myślami w stronę nadchodzącej soboty, kiedy mieliśmy przyjąć Kartę i przystąpić do Ruchu.
Pisząc te słowa z perspektywy dni, które minęły od tamtej soboty, już jako nowi członkowie Ruchu Equipes Notre-Dame, jesteśmy bardzo wdzięczni za ten Dzień Skupienia, który podsumowywał wszystko, z czym zapoznawaliśmy się w czasie rocznego pilotażu, umożliwił spotkanie z innymi członkami Ruchu i przygotowywał do podjęcia decyzji co do naszego przystąpienia do niego. Bogu niech będą dzięki za ten Dzień i za tych, dzięki którym się odbył.
Beata i Jurek Dąbrowscy