„ŻYCIE STAJE SIĘ MODLITWĄ, A MODLITWA ŻYCIEM”
Te małżeństwa, które jadąc na rekolekcje: „Modlitwa osobista i małżeńska” spodziewały się że usłyszą na nich „schemat”: jak się modlić – musiały być nieco zawiedzione bo gotowego konspektu nie otrzymały.
Ks. Adam Ceynowa głoszący dla nas konferencje ciekawie przedstawił cały proces powołania człowieka do modlitwy: „modlitwa nie jest dodatkiem, lecz elementem składowym naszego powołania”. To Bóg powołał człowieka do modlitwy, pragnie rozmowy z człowiekiem, to On nawołuje Adama w Raju: „Adamie, gdzie jesteś ?” Także Chrystus wielokrotnie w Ewangelii zachęca nas do modlitwy. Jest ona koniecznym elementem budowy Kościoła Chrystusowego. To Kościół zaczyna się tam, gdzie ludzie zaczynają się modlić, bo jesteśmy POWSZECHNIE powołani do modlitwy.
Na Boże wezwanie trzeba dać odpowiedź :
- chętnie stawać do modlitwy
- odkrywać autentyzm spotkania z Bogiem
- traktować modlitwę jako oręż w kształtowaniu siebie i świata
- odkrywać wolę bożą w moim życiu i życiu Kościoła
Przystępując do modlitwy powinno towarzyszyć nam pytanie: „jakie miejsce zajmuje Pan Bóg w moim życiu i jeżeli zaprosiliśmy Go do niego, czy umiemy z Nim współpracować ?”
I wreszcie jedno z najważniejszych pytań, a może najważniejsze: „czym się modlić ?”
Odpowiedź brzmi: SERCEM ! Powinno ono być poznane przez Boga i Jemu poddane, czyste i otwarte na głos sumienia.
Trzeba nam teraz przeanalizować naszą rozmowę z Bogiem i mocno dbać o to, aby nam się „chciało chcieć” modlić, aby ten współczesny świat nie odarł nas z naszego człowieczeństwa, aby nasza modlitwa była wstępem do czynu.
Cieszymy się, że po raz kolejny przeżyliśmy rekolekcje w atmosferze modlitwy i skupienia, a także w radości spotkania we wspólnocie. To w niej umacniamy się świadectwami z codziennego życia, które są dla nas potrzebne do prostowania własnych dróg podążania za Panem.
Dziękujemy Panu Bogu za przeżyty czas rekolekcji, za tych , którzy włożyli wiele pracy i serca w ich przygotowanie : ks. Adamowi Ceynowa oraz Hani i Zdzisiowi Perlikom.
Chwała Panu !
Małgosia i Mariusz z Poznania
