12 września

DWA SAKRAMENTY, JEDNO POWOŁANIE: DO MIŁOŚCI

„KAPŁANI I MAŁŻEŃSTWA NA DRODZE DO ŚWIĘTOŚCI” – KS. HENRI CAFFAREL

Dom szukających Boga jest na tym świecie objawieniem się Boga

Henri Caffarel

Posłuchajmy Ojca Caffarel’a

Taka była potrzeba, a przede wszystkim potrzeba wychwalania Boga za to, co te pary przeżywały i odkrywały w zamiarach Bożych. Odkrywały one z zachwytem, jak wspaniały pomysł miał Bóg na miłość ludzką. I tak któregoś dnia pewna kobieta modliła się zwracając się do Boga tymi słowami: „Panie, dziękujemy ci za połączenie naszych dwóch sakramentów: kapłaństwa i małżeństwa”. Myślę, że ta refleksja poszła bardzo daleko i że stanowi część dynamizmu naszych początków; przymierze kapłaństwa, który reprezentuje Kościół, myślenie Kościoła i małżeństw, które przynoszą swoje bogactwo, potrzeby, pytania i konieczność dialogu po to, by nauka Kościoła nie była oderwana od rzeczywistości, ale by umiała odpowiedzieć zarówno na potrzeby jak i na inspiracje pochodzące od małżeństw. I przez cały okres życia ekip bardzo ważne było dla nas połączenie tych dwóch sakramentów.

*cuda

 

Po obejrzeniu filmu zachęcamy do modlitwy osobistej , która może zakończyć modlitwą św. Jana Pawła II

Syn Boży, posłany przez Ojca do mężczyzn i kobiet wszystkich czasów i każdej części ziemi!

Wzywamy Cię przez Maryję, Twoją Matkę i naszą: niech Kościołowi nie zabraknie powołań, zwłaszcza tych poświęconych w sposób szczególny Twojemu Królestwu. Jezu, jedyny Zbawicielu ludzkości!

Prosimy Cię w intencji naszych braci i sióstr, którzy odpowiedzieli „tak” na Twoje powołanie do kapłaństwa, życia konsekrowanego i misji.

Niech ich życie odnawia się dzień po dniu, aby stawało się żywą Ewangelią.

Miłosierny i Święty Panie, nadal posyłaj nowych robotników na żniwo Twojego Królestwa!

Pomóż tym, których wzywasz, aby podążali za Tobą w naszych czasach; kontemplując Twoje oblicze, niech z radością odpowiedzą na cudowną misję, którą im powierzasz dla dobra Twojego Ludu oraz wszystkich mężczyzn i kobiet.

Ty, który jesteś Bogiem i żyjesz i królujesz z Ojcem i Duchem Świętym na wieki wieków. Amen.

Św. Jan Paweł II

Modlimy się do Ciebie, Panie, za Doradcę Duchowego Międzynarodowej Ekipy Odpowiedzialne (ERI) i za Księdza/Ojca …, Doradcę Duchowego naszej ekipy i za Księdza/Ojca…, naszego proboszcza, za… alumnów seminariów duchownych…

(Można szczegółową łaskę o jaką się modlimy.)

Magnificat

Modlitwa o beatyfikację ks. Caffarela

Tekst wprowadzający do medytacji, przygotowany przez „Stowarzyszenie Przyjaciół ks. Caffarela”

Nie wygasło prawo wcielenia, które skłoniło Syna Bożego do dotarcia do ludzi ludzkimi środkami, aby przybrać ciało, aby można je było zobaczyć, usłyszeć i dotknąć. Aby osiągnąć cel, o którym przed chwilą mówiliśmy: budowanie Mistycznego Ciała, Chrystusa w swoim działaniu posługuje się środkiem, który wybrał spośród wszystkich innych: kapłanem – a ściślej osobą (ciałem) kapłańskim, od Papieża do najpokorniejszego, wikariusz podmiejskiej parafii. To właśnie kapłanowi (temu ciału kapłańskiemu) Chrystus przekazuje swoją moc uświęcającą poprzez żywotną komunikację, która jest zawsze aktualna. […]

Nie tłumacz tego w taki sposób, że Chrystus udziela swoim kapłanom pełnomocnictwa do uświęcenia nas. Jak człowiek, który jedzie w podróż, daje pełnomocnictwo, czyli władzę do działania w jego imieniu, podwładnemu. Po raz kolejny Chrystus nie jest nieobecny, ale ten, który jest Obecny. To On działa, ale przez osobę kapłana (ciało kapłańskie). To On naucza swój Kościół, ale przez Magisterium; to On kieruje, ale poprzez hierarchię: to On sam przekazuje swoje życie swoim członkom, ale przez swoich kapłanów i sakramenty. Zwróć uwagę na mały przyimek „przez”. To dzięki jego dłoni wewnętrzna wizja artysty staje się posągiem lub obrazem. To przez kapłaństwo życie Chrystusa przechodzi przez członków Jego Mistycznego Ciała. Kapłaństwo jest zatem jakby narzędziem, wolnym i żywym organem, którym Chrystus posługuje się, aby dokonać swego dzieła odkupienia.

Kiedy proszę o zrozumienie wielkości naszego sakramentu, zapraszam do zrozumienia i uwierzenia w to wszystko. Ten kapłan, który ci przebacza w sakramencie pokuty, który głosi Słowo Boże, który błogosławi, czy wierzysz? – tak czy nie?, że przez Niego dociera do ciebie aktualne działanie wiecznie żyjącego Chrystusa? „Stanie się zgodnie z twoją wiarą”.

A ja dobrze wiem, że pozory są zwodnicze: nasze wady fizyczne i moralne przesłaniają tajemnicę może nawet bardziej niż pozory chleba i wina, wody czy oliwy. Ale nie zapominajcie, że cnota Chrystusa dawniej przechodziła przez obrzeże jego płaszcza, aby uzdrowić krwawiącą kobietę, przez trochę błota, aby otworzyć oczy niewidomego od urodzenia mężczyzny. Czy wierzysz, że my sami nie musimy uciekać się do tych faktów, aby odważyć się uwierzyć w nasze tajemnicze moce? Jeszcze lepiej, aby trzymać się formalnej obietnicy naszego Mistrza: „Kto cię słucha, słucha mnie”.[…]

Czego nie można było oczekiwać od waszego (naszego?) pokolenia, jeśli odkrywając bogactwo sakramentu małżeństwa, odkryli także bogactwo sakramentu kapłaństwa; te dwa sakramenty, na których opiera się wzrost Ciała Chrystusa.

Ks. Henri Caffarel
Złota Obrączka, nr 60, listopad-grudzień 1954