Relacja z pielgrzymki Regionu 1 do Gostynia 27.05.2023 pod hasłem „Z Maryją do Jezusa”.
Spotkanie odbyło się między Dniem Matki (także Naszej Pani, Notre Dame) i zesłaniem Ducha Świętego – piękna, nieprzypadkowa data.
Po kawowej „rozgrzewce”, Danka i Marek, Para Odpowiedzialna za Region, powitała uczestników oraz zwróciła uwagę na fakt, że zwyczajowo w kościele to kapłani witają wiernych, w END jest na odwrót: to świeccy witają swoich wiernych kapłanów. Tego dnia byli z nami ks. Paweł Pacholak (Ekipa Regionu 1), ks. Michał Nowacki (Ekipa Sektora Wielkopolskiego C), ks. Robert Awerjanow (Ekipa Sektora Kujawskiego) oraz ks. Rafał Czerniejewski doradca duchowy jednej z ekip poznańskich.
W spotkaniu wzięły udział małżeństwa z Sektorów Wielkopolskich A, B, C, z Sektora Kujawskiego, Pomorza Zachodniego i z Wolfsburga w Niemczech.
Warte zapamiętania było stwierdzenie, że duchowość maryjna chroni przed intelektualizmem i krytycyzmem mogącym zaszkodzić wspólnocie.
Ks. Paweł Pacholak Doradca Duchowy Ekipy Regionu 1 wygłosił konferencję. Przybliżył różne definicje przyjaźni na przestrzeni wieków – też między małżonkami – od Platona, przez Arystotelesa, aż do Św. Tomasz z Akwinu. Przyjaźń bazująca na podobieństwie, rozwija się w chęć zrozumienia się nawzajem, a wieńczy ją otwarcie na łaskę i relację nadprzyrodzoną.
Cenne są słowa cytowane za Biblią przez ks. Pawła: „Kto znalazł przyjaciela, znalazł skarb”. Przyjaciele wspólnie rozwijają się i osiągają szczęście. Jak dobrze, że mamy możliwość spotkania tylu wspaniałych ludzi, m.in. na spotkaniach Ruchu, gdzie możemy zawrzeć prawdziwe, długotrwałe przyjaźnie!:)
Ks. Pacholak zwrócił także uwagę, że sakrament miłości małżeńskiej również bazuje na przyjaźni pomiędzy małżonkami. „Miłość przyjaźni” posiada symboliczne znaki, takie jak podanie sobie podczas przysięgi prawych dłoni , mówiące: „jestem na wyciągnięcie ręki, nie pójdę, gdzie mnie oczy poniosą”, czy nałożenie obrączek – „mimo, że choć może fizycznie przy tobie mnie nie ma, jestem w wolności przy tobie”.
Doradca Duchowy Regionu podzielił się też doświadczeniem uczestnictwa kapłana w modlitwie rodzinnej, jak w intymnej przestrzeni małżonków, dokąd zaproszona została osoba duchowna – znów w pewien sposób odwrotnie niż standardowo jesteśmy do tego przyzwyczajeni (kapłan prowadzi modlitwę, wierni w niej współuczestniczą).
Podsumowaniem konferencji było przywołanie obrazu Maryi jako przewodniczki – na wzór przewodnika górskiego (ukazuje drogę do Syna).
Po konferencji usłyszeliśmy dwa świadectwa:
Iwona i Darek podzielili się tym, jak wygląda ich relacja z Maryją na przestrzeni życia i w małżeństwie, w tym zawierzeniem Panu Jezusowi przez ręce Matki Bożej po 33-dniowych rekolekcjach („wszystko Jej oddajesz”). Ciekawym stwierdzeniem było, że po zawierzeniu zmienia się kierowca – to Maryja, która wcześniej wspierała z fotela pasażera, siedzi za kierownicą.
Małżonkowie przedstawili też swoją reakcję na widoczny brak potrzeby Boga i modlitwy wśród wychowanków – wynagradzanie.
Drugim, bardzo przejmującym świadectwem podzielili się z nami Kasia i Filip. Obecnie mają za sobą pięć lat małżeństwa. Oni także zawierzyli się przez ręce Maryi dwa lata po ślubie. Pozwoliło im to podołać trudnemu doświadczeniu wpierw wiadomości o chorobie w połowie ciąży, a dwa dni po narodzeniu – straty synka Danielka.
Mimo ufnej modlitwy cud uzdrowienia nie wydarzył się. Prośba „Nie zabieraj go” nie została wysłuchana. Mimo operacji tuż po porodzie, okazało się, że synek umrze w ciągu kilku godzin na skutek niedotlenienie mózgu. Odszedł do Pana na rękach Mamy, pozostawiając w sercach rodziców przemożną chęć spotkania Danielka w niebie i po przeżytej żałobie przyjęcie zrządzeń Opatrzności Bożej. Dziś cieszą się też obecnością na ziemi drugiego synka, 7-miesięcznego Nataniela, z którym przyjechali do Gostynia.
Długa przerwa kawowa dawała możliwość nieformalnych rozmów ze znajomymi oraz zapoznania nowych małżeństw.
Następnie odbyły się spotkania w grupach, podczas których odpowiadaliśmy głównie na pytania związane z wydarzeniami w Ruchu poza spotkaniami Ekipy. Najbardziej utkwiło nam w pamięci zdanie:
„Być w Ruchu, to być z ludźmi, słuchać ludzi”.
O godzinie 13:00 w bazylice miała miejsce koncelebrowana Eucharystia. Na jej koniec Para Odpowiedzialna Regionu dokonała Aktu Zawierzenia Ruchu Maryi, a także powołała nową Parę Odpowiedzialną Sektora Wielkopolska C – Kasię i Mirka Stolarków, oraz podziękowała Kazi i Maciejowi Związkom za ich trzyletnią posługę.
Z wdzięcznością wspominamy bogatą homilię ks. Roberta, Doradcy Duchowego Sektora Kujawskiego. Zachęcił, by patrzeć na to, do czego NAS powołuje Pan (słowa Jezusa do Piotra: „A co ci do tego…”, co będzie z innymi?). Przypomniał również słowa świętego Jana Pawła II: „Jeżeli nie żyjesz tak, jak wierzysz, to będziesz wierzył tak, jak żyjesz”.
Potem tradycyjnie mogliśmy zjeść treściwy posiłek i uradować się rozmowami przy stole.
O 15:15 odmówiliśmy Litanię Loretańską, po której miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu w ciszy. Uwielbienie uświetnili oprawą muzyczną Ewa i Paweł wraz z osobami z prowadzonych przez nich warsztatów muzycznych. Następnie miało miejsce dziękczynienie i wspólny Magnificat symbolizujący łączność z członkami Ekip na całym świecie. Po oficjalnym zakończeniu pielgrzymki dla chętnych była możliwość zwiedzania podziemi świętogórskiej bazyliki mniejszej wraz z przewodnikiem.
Warto wspomnieć, że podczas spotkania zapewniona była opieka dla dzieci. Organizacja pielgrzymki była na prawdziwie END-owskim, czyli świetnym poziomie:), za co dziękujemy Parze Regionu i wszystkim zaangażowanym małżeństwom.
Dla nas osobiście była to pierwsza pielgrzymka, na której był z nami nasz syn, 2-miesięczny Szarbel. Cieszymy się, że mogliśmy powierzyć go Maryi w tym szczególnym miejscu. Jesteśmy wdzięczni Bogu za wszystkie wyświadczone u stóp Świętogórskiej Róży Duchownej łaski, a uczestnikom spotkania za dzielenie się sobą i swoim czasem z pozostałymi członkami Ruchu.
Basia i Michał Pawelec
Chwała Panu!
KLIKNIJ* zdjęcia Darka
KLIKNIJ* zdjęcia Jurka
