“Dawno, dawno temu, pośród rozświetlonych słońcem zielonych pól i łąk, na Świętej Górze w Gostyniu zebrała się wspólnota małżeństw, która pod przewodnictwem Ogrodnika Pawła i jego pomocników – Ewy i Macieja – zapragnęła przypomnieć sobie metody i sposoby pielęgnowania własnych Ogrodów Domowych…”
Tak, lub podobnie, mogłaby się rozpocząć relacja z gostyńskich rekolekcji, gdyby jej autorem był prowadzący owe rekolekcje ksiądz Paweł Pacholak. Ich temat – “Sakrament małżeństwa – wartość daru Bożego” wydawać mógłby się banalny (“bo cóż więcej o tym sakramencie mogliby usłyszeć małżonkowie z END, czego wcześniej, by już nie wiedzieli?”)… ale osoba rekolekcjonisty – doświadczonego duszpasterza Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Poznańskiej – sprawiła, że mogliśmy na ten Boży dar spojrzeć z zupełnie innej perspektywy.Wielu z nas dość dawno wypowiadało słowa małżeńskiej przysięgi ( w naszym przypadku było to prawie 17 lat temu), inni mają je jeszcze świeżo w pamięci. Jednak chyba dla wszystkich było tak samo ożywcze – spojrzenie na to – czym sakrament małżeństwa jest w zamyśle Stwórcy; jak bardzo jest on zbliżony w swej istocie do Bożego dzieła stworzenia (creatio). Przypominanie małżonkom o tym, że są dzięki sobie KOMPLETNI i tylko dzięki sobie są w stanie nawzajem się ZROZUMIEĆ, dzięki WRAŻLIWOŚCI, którą Bóg ich obdarował… tego nigdy za wiele. Omówienie znaków liturgii sakramentu małżeństwa, a następnie pytań szczególnego dialogu między kapłanem a narzeczonymi – pytań warunkujących zawarcie związku małżeńskiego – było treścią naszego rekolekcyjnego zatrzymania. Baśniowa forma, którą często wykorzystywał ks. Paweł – poprzez liczne odwołania do dzieł Hansa Christiana Andersena – sprawiła, że mimo napiętego planu konferencji – nie było czasu na znużenie i przesyt. Duża też w tym zasługa Ewy i Macieja – organizatorów gostyńskiego spotkania – dzięki którym już samo zawiązanie wspólnoty było źródłem wielu wzruszeń i radości.
Dziękujemy Wam Ewo i Macieju – za konferencję o NPR, za Wasze piękne świadectwo, jesteście prawdziwym skarbem Equipes Notre-Dame.
Dziękujemy wszystkim małżonkom, którzy tak otwarcie i chętnie dzielili się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami w trakcie spotkań w grupach, a także zwykłych rozmów pomiędzy konferencjami, nabożeństwami, posiłkami – to kolejne w naszym małżeństwie wspólnotowe doświadczenie bliskości, kroczenia w tym samym kierunku z innymi – niesłychanie ubogacające i motywujące do dalszego – jeszcze gorliwszego działania.
W drodze do kaplicy rekolekcyjnej towarzyszyły nam słowa: „Bóg nie przemawia w gwarze lecz w ciszy i ten tylko kto milczy głos jego usłyszy”.
Czas rekolekcji / dni skupienia – doradca duchowy naszej ekipy, ks. Antoni Klupczyński – porównał do przebywania Apostołów na Górze Tabor… To czas wyjątkowy, w pewien sposób uświęcony – mający nas umocnić i przygotować na to wszystko, co przynosi codzienność. Jak ogrodnik z baśni Andersena – mamy starać się o to, by owoce naszego życia, naszego małżeństwa były jak najzdrowsze, najbardziej dojrzałe; kwiaty naszego ogrodu zaś – jak najpiękniejsze. I nawet jeśli nie zawsze będzie to zauważone i docenione – tu na ziemi – to pamiętajmy o tym, że nasza nagroda jest w niebie. Magdalena i Wojtek Kozielczykowie
Zdjęcia z rekolekcji można obejrzeć korzystając z linka: https://photos.google.com/share/AF1QipPJuoK7lJGqhVjAeLW-b6GqJjHrR0wHks6V9jtwDvqFSOK2zgPYeSNRoJZY87ofJw?key=QkM5NEUzRXBVeDFWM0Zwalp4MGIwTGY5STJuVG1n