„W DRODZE DO EMAUS”
Na międzynarodowym Zgromadzeniu w Turynie został wytyczony ogólny kierunek, który chce ożywić życie Ekip Notre Dame w ciągu najbliższych 6 lat: powołani do życia w komunii, jest wpisany w obecny proces, którym żyje Kościół. Na lata 2024-2025 ERI postanowiła opracować temat formacyjny, który nosi tytuł „W drodze do Emaus”, również jako przedłużenie i echo doświadczeń z Międzynarodowego Zgromadzenia w Turynie. Na kanwie fragmentu o uczniach z Emaus doświadczyliśmy spotkania i refleksji nad głębokim znaczeniem Eucharystii jako centrum i szczytu życia chrześcijańskiego Od samego początku swojej publicznej działalności Jezusowi zależało na stworzeniu poczucia wspólnoty wśród tych, którzy przyjęli Jego nauczanie i na stworzeniu ducha komunii ze wszystkimi, którzy zdecydowali się bezwarunkowo za Nim podążać. W opowieści o uczniach z Emaus, Kleofas i jego towarzysze podróży reprezentują w pewnym sensie nas i nasze życie, życie małżonków, którzy z pałającymi sercami doświadczamy spotkania z Innym Sercem, pełnym miłosierdzia, które chce stopić się z sercem tych zdezorientowanych uczniów. Jest to serce samego zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. „Pałające” serce uczniów z Emaus zostaje przemienione
w spotkaniu ze zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem. Na początku ów „płomień” ma w sobie coś z niepokoju, obawy, strachu, ale w miarę jak spotkanie z samotnym wędrowcem, który chciał dołączyć do drogi uczniów, do naszej własnej drogi, trwa, a Jego rzeczywista obecność zostaje objawiona, przemienia się w żar, nadzieję, wewnętrzny ogień. Niekontrolowane emocje przynaglają nas, abyśmy nie tracili komunii ze wspólnotą uczniów, ale wręcz przeciwnie, abyśmy ją wspierali, ogłaszając, że Jezus Chrystus jest zwycięzcą śmierci i że wszystkie nasze nadzieje i pragnienia mają i nabierają pełnego znaczenia. Jak powiedział apostoł Paweł: „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, próżne jest nasze nauczanie i próżna jest wasza wiara” (1Kor 15,14).Po kliknięciu w link na dole strony „Materiały dodatkowe do tematu formacyjnego” są dostępne konferencje profesor Mariny Marcolini wygłoszone na Zgromadzeniu Międzynarodowym w Turynie.
Apostołowie prosili Pana: „Przymnóż nam wiary!”. Pan rzekł: „Gdybyście mieli wiarę jak
ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: «Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w
morze!», a byłaby wam posłuszna” (Łk 17, 5-6).
Studiowanie tematu formacyjnego jest sposobem pogłębiania naszej wiary.
Bez względu na podjętą tematykę, rozważania muszą prowadzić nas bezpośrednio lub
pośrednio, w małżeństwie i w ekipie, do spotkania ze Słowem Bożym. Jest to takie połączenie
Słowa z treścią rozważań, które promieniuje na nasze codzienne życie, w przestrzeni, którą
chcemy ofiarować Bogu, w naszym realnym życiu, w ramach licznych realizowanych przez
nas zadań.
