Pielgrzymka Regionu 2 w tygodniku “Idziemy”
W tygodniku “Idziemy” z 14 maja 2023 r. w wersji papierowej oraz internetowej ukazały się krótkie artykuły z pielgrzymki Regionu 2 do Loretto. Zapraszamy do lektury.
Pielgrzymka Regionu 3 – Góra św. Anny – “Ekipy łaską pełne”
20 maja w piękny, słoneczny dzień, każde z małżeństw uczestniczące w Pielgrzymce Ekip Notre Dame Regionu 3 udało się na górę Świętej Anny. Na górę, gdzie w sposób szczególny Bóg przemawia i dotyka serc. Na górę, bo tam roztaczają się piękne widoki po przebytej drodze, po dokonaniu jakiegoś trudu.
Tegoroczna pielgrzymka też była po to, by po całym roku wytężonej pracy w małżeństwie i nad małżeństwem, po wykonaniu różnych posług, przekonać się, że trud zawsze się opłaca. Przekonać się, że Pan Bóg błogosławi i udziela obficie różnych łask.
Hasłem przewodnim naszego spotkania było: “Ekipy łaską pełne”. Hasło to ma też ścisły związek z miejscem, do którego pielgrzymowaliśmy, do św. Anny. To imię tłumaczy się jako pełna wdzięku, pełna łaski. Dlatego też u Jej stóp staraliśmy się odkryć jakie łaski rozlewają się już w naszym życiu. Jednocześnie, jako że to jest “góra ufnej modlitwy”, gdzie pielgrzymi przybywają, by powierzać swoje troski i zmagania świętej Annie, która trzyma na rękach wnuka i córkę – Jezusa i Maryję – my przynieśliśmy swoje pytania o dyspozycyjność, gotowość do służby. Pytania czy damy radę, czy jesteśmy w stanie iść dalej, czy robimy wszystko co w naszej mocy, by sięgnąć po łaski, które Pan ma dla nas w zanadrzu.
Dla nas osobiście to był piękny czas. Takie perełki, które w nas zostały i jakoś chwyciły za serce to na przykład słowa Helenki i Pawła Kukołowiczów oraz ojca Jozuego:
– że modlą się o to, by wśród nas były takie małżeństwa, które zakochają się w Chrystusie, w charyzmacie Ruchu, i które oddadzą swoje życie właśnie za ekipy;
– że oni jako małżeństwo w dzisiejszym świecie pełnym nieporozumień, relatywizmu, plagi depresji itd. nie są zagubieni i nie boją się tego świata, bo stoją na skale;
– mamy uważać na swoje narzekanie odnośnie czegoś co nam się nie podoba (w życiu, w ekipie, w Kościele), bo Bóg wtedy może nam w sercu powiedzieć – zrób to Ty!
– mnie osobiście urzekła Helenka opowiadająca o posłudze Pary Super Regionu, że Pan Bóg w niesamowity sposób pokierował ich życiem, jej życiem – z prostego, pokornego domu, gdzie nie zabiegało się o zaszczyty i względy ludzkie, umiała odnaleźć się wśród ludzi, którzy stoją jakby na świeczniku, którzy w jakiś sposób są ważni.
Mocnym momentem pielgrzymki było również dzielenie się w małych grupach swoim doświadczeniem – w jakich sytuacjach traciliśmy łaskę; kiedy zamykaliśmy się na to, co Bóg miał dla nas dobrego.
Opowiadaliśmy również o dobru, którego doświadczamy – o tym jak odczytujmy słowa ks. H. Cafarela: „Prawdziwe dzieci Boga nie tylko odpowiadają na wezwanie, wtedy gdy daje się ono słyszeć, ale – ożywione miłością pragnącą służyć – żyją w postawie dyspozycyjności”. Zawsze dzielenie w grupach jest dla nas ważnym i budującym momentem. Cenimy sobie szczerość ludzi, z którymi rozmawiamy. Bardzo owocne jest to, że możemy posłuchać ludzi, którzy niejednokrotnie mają więcej doświadczenia niż my – większy staż małżeński, więcej lat w ekipach, czasem i więcej trudnych momentów w życiu. I to prawdziwy skarb, kiedy słyszymy nie jakieś piękne, wydumane słowa, tylko konkrety z życia danych ludzi. To, jak sobie z czymś poradzili, przez co przeszli, z czym się borykają.
O dyspozycyjność, o której rozmawialiśmy w grupkach dzielenia, trochę otarliśmy się również towarzysząc małżeństwom podejmującym nowe posługi. Po zakończonej Mszy Świętej w Bazylice Ania i Leszek Gerste powołali nowe Pary Sektorów: dolnośląskiego oraz śląskiego (Magdę i Darka Pachucy oraz Kingę i Jarosława Wesołowskich). Natomiast Helena i Paweł – Parę Regionu 3 (Aurelię i Andrzeja Olesiów).
Dziękując Panu Bogu za dar ekip w naszym życiu, trwamy w modlitwie “Łaską jesteśmy zbawieni, z łaski możemy tu stać. (…) Wzywasz nas Panie do Siebie przed Twój w Niebie tron. My łaską obdarowani Tobie składamy hołd.”
Monika
Pielgrzymka na Górę Św. Anny była dla nas pięknym przeżyciem duchowym i dała wiele do myślenia. Temat “Ekipy łaską pełne” wydał nam się idealnie wpasowany w miejsce, do którego się odbyła, ponieważ imię Anna pochodzi od hebrajskiego Hannah, czyli łaska. Pieśń na przywitanie i zakończenie oraz modlitwa:
“Niech się co chce ze mną dzieje, w Tobie św. Anno mam nadzieję” zapadły w serca.
Świadectwa małżeństw i kapłana ukazywały nam najpierw jak uczestnictwo w Ruchu END wpłynęło na ich życie. Kilka rzeczy, o których mówili dotknęło nas szczególnie. Helena i Paweł Kukołowicz powiedzieli, że dzięki temu, że przyjęli charyzmat Ruchu zaczęli mieszkać razem i żyć razem. Coś na pozór oczywistego, jednak tylko na pozór, czego nieraz boleśnie doświadczamy. O. Augustyn mówił, że zgadzając się na posługę w Ekipach myślał, że będzie pomagał małżeństwom, lecz po pewnym czasie przekonał się, że uczestnictwo w Ruchu okazało się potrzebne właśnie Jemu. Krzysztof i Bernadetta w swoim świadectwie przytaczali cytat Einsteina:
“Są dwie drogi, aby przeżyć życie. Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem (łaską).Druga to żyć tak, jakby cudem (łaską) było wszystko”. Nie znaliśmy go i bardzo nam się spodobał.
Byliśmy pełni podziwu, kiedy oba małżeństwa opowiadały o posługach, które zgadzały się pełnić w Ruchu. Świadectwa te pokazały nam, jak bardzo Bóg uzdalnia nas do tego, do czego powołuje i co po ludzku wydaje nam się nie do udźwignięcia, jeśli tylko damy Mu się prowadzić.
Spotkanie w grupach mieszanych pozwoliło poznać inne małżeństwa i kapłana i odpowiedzieć na pytania dotyczące łaski życia we Wspólnocie i w małżeństwie. Jesteśmy wdzięczni za to, że mogliśmy posłuchać jak Oni odnoszą to do swojego życia.
Piękna oprawa Eucharystii i nauka, w której zwrócono uwagę, że św. Anna była jednocześnie babcią i teściową, pozwoliła pochylić się nad relacjami i zachęciła do modlitwy za wstawiennictwem św. Anny – jako tej, która łączy, o jedność w naszej rodzinie.
Uważamy, że pielgrzymka była pod każdym względem świetnie zorganizowana, za co jesteśmy wszystkim bardzo wdzięczni. Nie możemy nie wspomnieć – szczególnie Alek ;) o pysznych kołaczach i całym poczęstunku, ogromnej otwartości i życzliwości, wspaniałej opiece duchowej. Wszystko to pozwoliło nam na odnowę duchową, modlitwę i odpoczynek oraz przekonanie, że Ekipy są “łaską pełne”! Bóg zapłać.
Gosia i Alek
Rekolekcje “Modlitwa małżeńska” w Hebdowie
W piękny, słoneczny, kwietniowy weekend spotkaliśmy się w małopolskim Hebdowie, aby w gronie 13 małżeństw wziąć udział w rekolekcjach “Modlitwa małżeńska”.
Swoim bogatym doświadczeniem wspólnej modlitwy pod nieobecność chorej małżonki dzielił się Michał Mamcarz, którego duszpastersko wspomagał franciszkanin o. Dezyderiusz.
Poza konferencjami poruszającymi różne aspekty modlitwy małżonków, mieliśmy okazję brać udział w codziennej Eucharystii, doświadczyć nowatorskiej formy modlitwy zaproponowanej przez rekolekcjonistów, włączyć się w całonocną Adorację Najświętszego Sakramentu i przeprowadzić obowiązek zasiadania.
Nad sprawnym przebiegiem całego przedsięwzięcia czuwali Bernadetta i Piotr Dylowie, których serdeczność i ciepło zarażała pozostałych uczestników.
Słowa uznania należą się parze prowadzącej oraz o. Dezyderiuszowi za tak gruntowne przygotowanie i omówienie tematu.
Dziękujemy wszystkim uczestnikom rekolekcji za ich świadectwa i otwarcie, nie sposób także nie wspomnieć, że zarówno imponujące wnętrza domu rekolekcyjnego, jak i jego urokliwe otoczenie sprzyjały dobremu przeżyciu tego czasu.
Chwała Panu
Marta i Marek
Ekipa R2MC6″
czytaj dalej…
Rekolekcje “Sakramenty Źródłem komunii z Chrystusem” – Bardo Śląskie
Bardo Śląskie – urokliwe miasteczko gościło nas podczas rekolekcji „Sakramenty Źródłem komunii z Chrystusem” prowadzonych przez ojca dr Tomasza Grabca.
To był dobry czas bycia we wspólnocie. Dziękujemy wszystkim uczestnikom za dar obecności i wzajemnej życzliwości.
Bernadeta i Piotr
Rekolekcje 5 plus w Regionie 2
W dniach 17-19.03.2023 r. w Regionie 2, Super Regionie Polska-Europa Środkowa w Ośrodku Caritas (Popowo-Letnisko) odbyły się Rekolekcje dla Ekip ze stażem 5+ (ekipa z Szumowa, Ekipa Łódzka 4 i dwie Ekipy z Sektora Mazowieckiego B – W7B i W9B). Rekolekcje prowadzili Katarzyna i Marek Rymsza oraz Beata i Marcin Pińkowscy. Podczas Mszy Świętych posługiwał i homilię wygłosił ksiądz Rafał Winnicki Doradca Duchowy Ekipy z Serocka.
Podczas wspólnie spędzonego weekendu uczestniczyliśmy w codziennej Eucharystii, a także wsłuchiwaliśmy się w Konferencje przygotowane i wygłoszone przez prowadzących, by później w oparciu o nie, jako Ekipa, spojrzeć na to co było, co jest obecnie, jak również zastanowić się nad czym musimy popracować i co zmienić, żeby jeszcze pełniej uczestniczyć w Ruchu END. Rekolekcje pomogły odpowiedzieć nam na wiele pytań związanych z nami samymi, naszymi małżeństwami oraz Ekipami, w których jesteśmy. Wspólnie określiliśmy, jakie są nasze słabe i mocne strony. W szczerości i zaufaniu podczas Zasiadania Ekipy, przy wsparciu modlitewnym prowadzących w trakcie adorowania przez Nich Najświętszego Sakramentu, mogliśmy otworzyć się na siebie i zastanowić nad tym, jakie jest nasze uczestnictwo w Ruchu.
Rekolekcje 5+ były czasem bardzo potrzebnym Ekipom. Mogliśmy je przeżyć razem i dzięki temu nacieszyć się swoją obecnością, porozmawiać, po prostu ze sobą pobyć. Dzięki konferencjom, obfitującym w bardzo ciekawe i mądre treści, mieliśmy możliwość wejść w głąb siebie, by odnaleźć istotę i sens uczestnictwa we wspólnocie END. Wyjechaliśmy pełni optymizmu oraz chęci do pracy w naszych małżeństwach i Ekipach.
Za ten wspólny czas, za to wszystko, co się wydarzyło Chwała Panu.
Agata i Piotr Pytel, Ekipa W7B
Wierzę w Kościół Chrystusowy – Wielkopostny Dzień Skupienia w Sektorze Mazowieckim B
01.04.2023 małżeństwa oraz doradcy duchowi z sektora mazowieckiego B mieli okazję wspólnie przeżywać Wielkopostny Dzień Skupienia. Gościli nas Księża Michalici w swojej parafii pod wezwaniem Andrzeja Boboli w Markach. Temat spotkania, nad którym mogliśmy się pochylić, brzmiał „Wierzę w Kościół Chrystusowy”.
Spotkanie rozpoczęliśmy od Mszy Świętej, podczas której dzięki pięknie przygotowanej oprawie muzycznej, mogliśmy głębiej zanurzyć się w wielkopostną refleksję. Przed Mszą była też możliwość spowiedzi. Homilia wygłoszona przez księdza Zbigniewa Chwaję SCJ, doradcę ekipy sektora oraz W9B, przybliżyła nam pojęcie Kościoła Chrystusowego, dotykała kwestii miłości i odpowiedzialności. Na koniec nastąpiło przyjęcie Karty przez jedno małżeństwo dopilotowane do istniejącej ekipy.
Niezwykle poruszającą częścią wielkopostnej modlitwy było wspólne przeżycie drogi krzyżowej. Ekipy wcześniej przygotowały rozważania do poszczególnych stacji. Rozważania te były głębokie i skłaniające do dłuższej refleksji i zadumy. Dziękujemy serdecznie Parze Sektora, Beacie i Piotrowi Michalskim, za pomysł rozesłania ich do nas wszystkich po spotkaniu. Po zakończonej modlitwie przeszliśmy do sali konferencyjnej, gdzie mieliśmy 0,5 h przerwy na rozgrzewającą herbatę czy kawę oraz integrujące rozmowy. Była również możliwość zakupienia ciekawych pozycji w księgarence. Podczas spotkania sektorowego nie mogło zabraknąć też grup dzielenia. Do tematu, który omawialiśmy w małych grupkach, wprowadzenie przygotowali Agnieszka i Daniel Pawłowcowie. Temat brzmiał: „Co buduje nasze małżeństwo w codziennych relacjach z Kościołem na naszej drodze do świętości? Dobre praktyki i zwyczaje.”. Na koniec nastąpiło podsumowanie tego, co uznaliśmy za najważniejsze, dyskutując w grupkach. Dzięki zachęcie Agnieszki i Daniela, żeby skupić się na tym, co dobre, mogliśmy posłuchać o wielu pozytywnych praktykach. Spotkanie przebiegło jak zwykle w sympatycznej, pełnej ciepła, atmosferze, co widać po uśmiechniętych twarzach na wspólnym zdjęciu.
Chwała Panu!
ekipa W9B
Fot. Piotr Pytel – W7B
Życzenia Wielkanocne 2023
Bal karnawałowy w Regionie 2
11 lutego w gościnnym Dworku pod Wiechą koło Tarczyna odbył się pierwszy bal karnawałowy w Regionie 2. Na balu zgromadziło się kilkanaście małżeństw z wszystkich Sektorów Mazowieckich (A, B, C i D). Był to czas wspólnej modlitwy, radości bycia z sobą i cieszenia się tańcem. Do dziś pozostają nam w głowie rozważania o rozmowach dotyczących m.in. oczekiwań młodych mam w stosunku do rodziców i dzisiejszych rodziców w stosunku do swoich dorosłych dzieci. Oczekiwań, które powodują napiętość w relacjach, choć wszystkim stronom leży dobro na sercu. To świadectwa zachowujemy w pamięci, aby w przyszłości móc skorzystać z nich.
Dziękujemy gospodarzom Dworku pod Wiechą Kasi i Piotrowi, którzy są członkami Sektora Mazowieckiego C za troskę, klimatyczne miejsce i pyszności na stole. Dziękujemy Marysi i Pawłowi Gugałom parze odpowiedzialnej Sektora Mazowieckiego C za organizację całego przedsięwzięcia. Dziękujemy też wszystkim obecnym za spędzenie razem czasu swobodnej radości.
Chwała Panu!
Beata i Marcin Pińkowscy
Sektor Mazowiecki A
Wielkopostny Dzień Skupienia w Sektorze Podkarpackim
Wielkopostny Dzień Skupienia Ruchu Equipes – Notre Dame w Łańcucie rozpoczął się od spotkania informacyjnego dla pięciu małżeństw, pragnących poznać Ruch.
O godzinie 15.00 ks. dr hab. Waldemar Janiga przeprowadził konferencję na temat: Jakie wartości są ważne w budowaniu współczesnej rodziny? Swoje rozważania oparł na historii życia Janiny Lewandowskiej, kobiety zamordowanej w lesie katyńskim 22.04.1940 r., której przykład życia oparty jest na nieprzemijających wartościach, tak potrzebnych i oczekiwanych w dzisiejszych czasach.
Wymagania konieczne do tego, by móc budować na wartościach to:
1. Świadoma i głęboka wiara w to, że Panem mojego życia jest Bóg.
2. Świadomość służby.
3. Świadomość czasu, przemijania.
Wartości kluczowe ważne w budowaniu współczesnej rodziny to:
1. Rozwijanie poznawania wiary katolickiej.
2. Zadbanie o życie wg wartości moralnych: nazywanie tego, co dobre – DOBREM, a tego, co złe – ZŁEM.
3. Wartości nabyte poprzez uczestniczenie w praktykach liturgicznych, systematyczny udział w Liturgii Św.
4. Modlitwa rodzinna.
5. Świadomość tego, że należy się troszczyć o rodzinę, którą jest DOMOWY KOŚCIÓŁ. Rodzinę należy świadomie łączyć ze wspólnotą Kościoła Św., dbać o zachowanie tradycji i kultury, kształtować poczucie przynależności narodowej.
6. Odpowiedzialność za misje. Świadomość bycia uczniem Chrystusowym, ale również czynienia innych uczniami Jezusa.
Na koniec ks. dr hab. Waldemar Janiga poświęcił obraz ojca Henri Caffarela, który będzie peregrynował do rodzin należących do ruchu END. Kolejnym bardzo ważnym elementem Wielkopostnego Dnia Skupienia była godzinna Adoracja Najświętszego Sakramentu, zakończona Komunią Świętą.
Następnie po wykonaniu pamiątkowego zdjęcia wszyscy udali się do dolnego kościoła, by przy wspólnym stole spożyć przygotowaną kolację oraz spędzić czas w gronie znajomych.
Po posiłku uczestnicy Wielkopostnego Dnia Skupienia udali się na konferencję wygłoszoną przez dr Justynę Kulę-Lic pt. Błędy wychowawcze i ich skutki. Dr Justyna z punktu widzenia wieloletniego psychiatry, pracująca z dziećmi i młodzieżą, przedstawiła przykłady najczęściej popełnianych przez rodziców błędów wychowawczych. Zapoznała słuchaczy z przykrymi faktami, dotyczącymi rozpadu małżeństw oraz tragedie opuszczonych i samotnych dzieci. Udzieliła kilku wskazówek, w jaki sposób starać się nie popełniać błędów wychowawczych:
1. Należy pogłębiać więzi małżeńskie.
2. Poświęcać czas rodzinie.
3. Rozmawiać w rodzinie nie tylko na “wygodne” tematy, ale również uświadamiać dzieci o zagrożeniach tego świata (konieczność przeprowadzania rozmów o ludzkiej seksualności).
4. Zapewnienie dzieciom poczucia zaufania i bliskości.
5. Praca z samym sobą nad swoimi ułomnościami, złymi skłonnościami.
Na tej konferencji zakończono świętowanie Wielkopostnego Dnia Skupienia.
Bóg zapłać wszystkim, którzy uczestniczyli w tym spotkaniu i przyczynili się do uświetnienia uroczystości.
Szczęść Boże,
Joanna i Wojciech Kluzowie z III Ekipy Łańcut
Zdjęcia: Piotr Fryń Pilotaż Rzeszów
Rekolekcje Małżeństwo obleczone w Magnificat w Łomży 17-19 III 2023
Wyrwaliśmy się z domu, co przy piątce dzieci nie jest wcale łatwe, aby przeżyć rekolekcje w Łomży. Po raz pierwszy na te organizowane przez END nie musieliśmy jechać na drugi koniec Polski.
Przyjechaliśmy do ośrodka rekolekcyjnego, który mieści się w budynku seminarium, bez większych oczekiwań, otwarci na działanie łaski i na dary, które Pan Bóg nam przygotował.
Ksiądz Wojciech Zyśk, prowadzący rekolekcje, przypomniał nam, że aby usłyszeć Boży głos musimy ,,zdjąć sandały”, przyjąć postawę pokory i uniżenia, i słuchać. Na kartach Pisma Świętego Pan Bóg mówi ,,słuchaj Izraelu”, a do nas mówi ,,słuchaj Barbaro, słuchaj Kazimierzu”. Staraliśmy się usłyszeć, zachowywaliśmy silentium, nie rozpraszaliśmy się niepotrzebnie. Na trzy dni odłożyliśmy telefony.
Następnego dnia przenieśliśmy się do Nazaretu, do domu Maryi, do domu świętego Józefa, do ich rzeczywistości, ich codzienności – do momentu zwiastowania Dobrej Nowiny najpierw Maryi, później Józefowi. Ks. Wojciech pomagał nam na nowo odkryć Boże Światła w tych fragmentach Ewangelii i przenieść je do naszej rzeczywistości. Pokazywał jak można je uczynić filarami naszego życia duchowego. Ksiądz podpowiedział nam, jak można czytać i rozważać fragment Pisma Świętego i w miejsce opisanych bohaterów wstawiać siebie. Dla przykładu w niedzielę była ewangelia o niewidomym od urodzenia. To ja mogę być tym niewidomym i to mnie Pan Jezus uzdrowił.
,, Małżeństwo obleczone w Magnificat” taki był temat naszych rekolekcji. Nie mamy wątpliwości, że małżeństwo Maryi i Józefa jest obleczone w Magnificat. My, Barbara i Kazimierz, też pragniemy, aby nasze małżeństwo było obleczone w Magnificat. Pragniemy uwielbiać i wychwalać Boga za to jak cudowne rzeczy nam w życiu uczynił, za współmałżonka którego postawił na naszej drodze, abyśmy razem dążyli do świętości.
Zwieńczeniem drugiego dnia rekolekcji było wspólne zasiadanie, podczas którego małżonkowie wypowiedzieli swój osobisty Magnificat, swoje bardzo szczere uwielbienie Boga we współmałżonku. Nie było to łatwe zadanie ale przyniosło dużo wzruszeń i radości. Piękny czas dialogu zakończyliśmy wspólną modlitwą w kaplicy.
Przez te trzy dni zawiązaliśmy prawdziwą wspólnotę rekolekcyjną. Był to wspaniały czas wypełniony modlitwą i rozmowami z innymi małżeństwami. Wróciliśmy do domu z napełnionymi akumulatorami i z nowymi postanowieniami.
Razem ks.Wojciechem rekolekcje przygotowali Beata i Andrzej Garliccy z ekipy Ł1. Dziękujemy Wam za ten piękny czas, za Waszą pracę, czas poświęcony i serce włożone w zorganizowanie tych rekolekcji.
Chwała Panu.
Basia i Kazik Karwowscy z ekipy G1.