Super Region Polska - Europa Środkowa

22 czerwca 2024 roku w pięknym kościele pod wezwaniem NMP Częstochowskiej w Szumowie odbyło się zakończenie roku formacyjnego Sektora Podlaskiego.

Spotkanie rozpoczęli Basia i Kazik Karwowscy – Para Odpowiedzialna naszego Sektora. Po zapaleniu świecy i krótkiej modlitwie dokonali podsumowania swojej posługi, którą pełnili w latach 2021-2024. Przypomnieli, że jak zaczynali to był rok 2021, czyli pierwszy rok otwierania się po covidzie. Niestety odbiło się to na kondycji ekip, które w czasie pandemii spotykały się zdalnie. Niektóre ekipy się rozpadły. Radością jest to, że powstają kolejne. W poprzednim roku formacyjnym zawiązała się ekipa w Grajewie, a obecnie mamy 3 pilotaże. Łącznie z pilotażami w naszym Sektorze formuje się 16 ekip, w których jest 72 małżeństwa i 14 doradców duchowych. Basia i Kaziu podkreślili też, że bycie parą odpowiedzialną dało im możliwość szerszego poznania END, poprzez uczestnictwo w spotkaniach Ekipy Regionu 2, Kolegium Super Regionu, a także poprzez pilotaże. Podziękowali za życzliwość, którą im wszyscy okazywali, za otwartość na posługi, za pomoc w przygotowaniach spotkań sektorowych i wysoką na nich frekwencję. Podziękowali też Bogu za to, że uzdalniał ich do posługi, którą pełnili i tak organizował czas, że nigdy nie pogubili się w tym swoim zabieganiu.

Następnie słowa podziękowania skierowali do doradcy duchowego Sektora Podlaskiego – ks. Roberta Szulenckiego. Wyrazili wdzięczność za to, że zawsze uczestniczył w spotkaniach sektorowych, Ekipy Sektora, Ekipy Regionu 2, Kolegium Super Regionu. Służył radą, wsparciem duchowym i modlitewnym. Ksiądz zawsze dbał o to, by nie przedłużać spotkań, by były zachowane właściwe proporcje czasowe poszczególnych ich części.

Po czym ks. Robert oznajmił, że dane mu było towarzyszyć Wiesi i Krzysiowi Staniszewskim, Halince i Kaziowi Łupińskim, Basi i Kaziowi Karwowskim, czyli wszystkim dotychczasowym Parom Odpowiedzialnym Sektora. Gdyby zapytał go ktoś, jaki ma związek z END-em dziś, mógłby powiedzieć – zaawansowany, a także ugruntowany na wzajemnym wsparciu, modlitwie i życzliwości. Kończąc swoje wystąpienie powiedział: „Za wszelką modlitwę, wsparcie, za pomoc w realizacji każdego roku formacyjnego, aby wzrastać w codziennej świętości – Bóg zapłać. Drodzy Małżonkowie: dziękuję za troskę o doradców duchowych i proszę módlcie się o powołania kapłańskie i zakonne. Księżom dziękuję za wsparcie i pomoc w organizacji różnych spotkań związanych z formacją w ruchu Equipes Notre-Dame.”

Z kolei Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie w imieniu wszystkich małżeństw naszego Sektora podziękowali za trzy lata posługi Basi i Kaziowi Karwowskim za to, że oddali członkom Sektora Podlaskiego nie tylko swoje talenty, czas, ale także część samych siebie. Dzięki ich animacji życie ekip wewnątrz Sektora jest wciąż wierne charyzmatowi Equipes Notre-Dame. Docenili to, że swoją posługę sprawowali zawsze z uśmiechem na ustach, spokojem, niezwykłą serdecznością i otwartością serca. Polecili ich dalszą drogę w Ekipach Bogu i Maryi.

Następnie konferencję o Eucharystii wygłosił ks. Grzegorz Karwowski, była ona dopełnieniem naszego tematu formacyjnego z tego roku – „Eucharystia źródłem misji”.

Podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Mszy Świętej dziękowaliśmy za rok pracy, za nasze małżeństwa, rodziny i doradców duchowych.

Mszy przewodniczył ks. Sławomir Grodecki – proboszcz parafii, koncelebrowali doradcy duchowi: ks. Piotr Dębek, ks. Grzegorz Karwowski, ks. Robert Szulencki. Ks. Marek Ulatowski pełnił posługę miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania.

Przed zakończeniem Eucharystii Para Regionu 2 Sylwia i Paweł Łozińscy powołali nową Parę Sektora Podlaskiego – Marię i Zdzisława Jurkiewiczów, którzy poprosili wszystkie małżeństwa o modlitwę za nich i poinformowali, że rozpoczęcie roku formacyjnego 2024/25 będzie miało miejsce 7 września w Kościele pw. św. Andrzeja Boboli w Łomży. Doradcą Duchowym nowej Ekipy został Ks. Wojciech Zyśk.

Życzymy im Światła Ducha Świętego i opieki Świętej Rodziny na każdy dzień.

Po pysznym obiedzie i wspaniałych słodkościach wysłuchaliśmy bogatej w treści konferencji Pary Regionu 2 Sylwii i Pawła Łozińskich na temat: „Przekład Pisma Świętego na życie codzienne”.

Nie zabrakło też wzajemnego dzielenia się w Ekipach mieszanych. Pochylaliśmy się nad naszymi doświadczeniami rozeznawania poprzez Pismo Święte.

Ten wspaniały czas zakończyła wspólna modlitwa Koronką do Miłosierdzia Bożego, Magnificat i oczywiście błogosławieństwo kapłana.

I tak rozpoczęliśmy okres wakacyjny, czas wypoczynku, ale również dawania świadectwa o Jezusie. Jesteśmy ludźmi małej wiary, ale i z malutkiego ziarnka gorczycy wyrasta drzewo, w cieniu którego chronią się ptaki – jak mówił ks. Robert w homilii.

Ewa i Adam Sztachańscy
Ekipa Ł1

W dniach 26-28 kwietnia 2024 r. w Domu Rekolekcyjnym im. Św. Jana Pawła II przy Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży odbyły się Rekolekcje o adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie – „Jestem… zanurz się w Miłość i słuchaj!”.
Rekolekcje te miały charakter otwarty, stąd uczestniczyli w nich nie tylko członkowie naszego ruchu Equipes Notre-Dame (37), ale również osoby z innych wspólnot religijnych czy parafialnych (36), łącznie 73 osoby.

Konferencje głosiła s. Kazimiera Fleran ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, która zajmuje się koordynacją i formacją grupy adorującej Jezusa w Domu Diecezjalnym Tabor w Rzeszowie.
Siostra „specjalizuje się” również w głoszeniu rekolekcji dla grup adorujących Pana Jezusa i dla wszystkich, którzy chcą wejść w głębię adoracji.

Organizacją rekolekcji zajęła się Para Odpowiedzialna Sektora Podlaskiego Barbara i Kazimierz Karwowscy. Natomiast pomysłodawcami rekolekcji byli Halina i Kazimierz Łupińscy, którzy już wcześniej słuchali konferencji s. Kazimiery i zachwyciwszy się nimi zapragnęli, aby to właśnie ona przybliżyła temat Adoracji członkom naszej wspólnoty.

Rekolekcje rozpoczęły się 26 kwietnia kolacją, po której uczestniczyliśmy w Eucharystii odprawianej przez księdza Wojciecha Chudzika – ojca duchownego z WSD w Łomży, który również pełni posługę doradcy duchowego ekipy Łomża 1. Po czym s. Kazimiera wprowadziła nas w temat rekolekcji.
Następnego dnia, tj. 27 kwietnia, po śniadaniu, wspólnie modliliśmy się Jutrznią. Siostra Kazimiera wygłosiła tego dnia dwie konferencje: przed Eucharystią i po niej, po obiedzie. Dzięki nim byliśmy w pełni przygotowani do adorowania Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, na którą mogliśmy przeznaczyć około 1,5 godziny wedle potrzeb. Po kolacji, w grupach dzieliliśmy się naszym dotychczasowym doświadczeniem adoracji.
Okazało się, że były wśród nas osoby, które już adorują Jezusa, gdyż w ich kościołach parafialnych odbywa się Adoracja Wieczysta, ale również tacy, którzy robią to sporadycznie. Sposób adoracji też bywa różny. Po podsumowaniu dzielenia odmówiliśmy wieczorną modlitwę, a od godziny 21.00 dla chętnych miała miejsce Nocna Adoracja indywidualna.
W niedzielę po śniadaniu wspólnie odmówiliśmy poranną modlitwę, a po niej s. Kazimiera wygłosiła kolejną konferencję. Po półgodzinnej przerwie znów mieliśmy możliwość adorowania Pana Jezusa. W czasie świadectw, które po niej nastąpiły kilka osób podzieliło się tym, czego doświadczyli podczas rekolekcji. Wielbiliśmy też Pana Jezusa w osobie s. Kazimiery, w jej mądrości, sposobie otwierania ludzkich serc, w ogromnej skromności i radości, która od niej bije. Podziękowaliśmy Panu Bogu za ks. Wojciecha, który posługiwał nam podczas Eucharystii oraz za organizatorów tych rekolekcji Basię i Kazia, którzy poprzez cichą, pokorną posługę zapewnili nam to, że przebiegły one bez zakłóceń. Rekolekcje zakończyły się Eucharystią, która tym razem nie była sprawowana w Kaplicy Seminaryjnej lecz w Kościele Rektoralnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Po obiedzie, uduchowieni, z „naładowanymi akumulatorami” wróciliśmy do domu z postanowieniem, że częściej niż dotąd będziemy uczestniczyli w adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Zapadły nam w serce słowa s. Kazimiery, która m.in. mówiła, że adoracja jest pierwsza po Sakramentach, jest najbardziej miła Bogu, bo chodzi w niej o dialog z Nim. Ważne jest, aby uznać Boga za Boga, oddać mu cześć, słuchać Go, przyjąć Jego miłość i odpowiedzieć na nią. Podczas adoracji należy przywołać Ducha św., aby nas podczas niej prowadził. W postawie klęczącej powinniśmy oddać chwałę Bogu, wpatrywać się w Niego i mówić Mu o stanie naszego ducha, o sprawach, które wydarzyły się w naszym życiu, tych dobrych i tych złych. Następnie w ciszy mamy wsłuchać się w swoje myśli. Odróżnić te, które pochodzą od Boga – przynoszą nam pokój, radość, ożywiają naszą wiarę, od tych, które posyła nam zły duch – które oskarżają nas, powodują w nas niepokój. Na koniec powinniśmy podjąć decyzję, która będzie konsekwencją myśli posyłanych nam przez Boga, odpowiedzią na to, czego Bóg od nas oczekuje oraz pozwolić, by Duch św. przez nas działał.

Udział w rekolekcjach był dla nas nie tylko ucztą duchową za sprawą s. Kazimiery, lecz także czasem odpoczynku fizycznego i psychicznego od codziennych spraw w komfortowych warunkach, jakie oferuje Dom Rekolekcyjny przy WSD w Łomży. Był to również czas radosnych spotkań i miłych rozmów podczas spacerów w pięknie zaaranżowanym plenerze wokół budynków seminaryjnych z osobami, które znamy lub które tu właśnie poznaliśmy.
Choć byliśmy z różnych wspólnot połączyła nas komunia serc i wspólny cel – pogłębienie wiary i wzrost zaufania do Boga poprzez adorowanie Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Wyjechaliśmy z rekolekcji z przekonaniem – „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4,13)

Maria i Zdzisław Jurkiewicz
para odpowiedzialna ekipy Łomża 2