Sektor Mazowiecki A

III Pielgrzymka Regionu 2 Ruchu Equipes Notre-Dame do Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w dniu 6 maja 2023
Hasło tegorocznej pielgrzymki, zaczerpnięte z Litanii Loretańskiej, prowadzi nas bezpośrednio przed tron Maryi Matki i Królowej, u której szukamy wsparcia i nadziei w obecnej sytuacji wojny na Ukrainie i w każdej niepokojącej chwili naszego życia. Do Sanktuarium w Loretto przyjechało około 300 pielgrzymów z ekip, w tym prawie 100 dzieci. U stóp Maryi spędziliśmy piękny, umacniający czas, modląc się, słuchając, a przede wszystkim ciesząc się spotkaniem.
Polskie Loretto, chociaż znajduje się w otoczeniu lasu niedaleko Wyszkowa, duchowo odnosi się do słynnego Sanktuarium Świętego Domku Matki Bożej w Loreto nad morzem Adriatyckim. Historia powstania polskiego Sanktuarium zaczęła się w 1928 roku, kiedy ks. Ignacy Kłopotowski zakupił w tym miejscu majątek i nadał mu urzędową nazwę “Loretto”, następnie sprowadził tu siostry Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej. Od samego początku miejsce to służyło ubogim dzieciom i osobom starszym, obecnie jest również miejscem pielgrzymek i rekolekcji.
Historia powstania kaplicy w Loretto sięga drugiej połowy XX wieku. Po licznych perypetiach i utrudnieniach ze strony władz, kaplica stanęła w stanie surowym w roku 1959, a w 1984 roku została poświęcona przez biskupa Jerzego Modzelewskiego. W Roku Maryjnym 1986/87 Prymas Polski kardynał Józef Glemp nadał kaplicy rangę Sanktuarium Maryjnego, a biskup Kazimierz Romaniuk wydał w 1999 roku dekret ustanawiający Sanktuarium ku czci Matki Boskiej Loretańskiej. Od tego momentu, stopniowo zaczął promieniować z tego miejsca kult Matki Bożej Loretańskiej.
Figura znajdująca się w Sanktuarium w Loretto jest wierną kopią włoskiej figury Matki Bożej z Loreto. Została wyrzeźbiona w pracowni artystycznej w Mediolanie i poświęcona w Świętym Domku Matki Bożej w Loreto. Figurę na ołtarzu umieszczono nocą z 11 na 12 grudnia 1981 r., więc pierwsze modlitwy jakie usłyszała nasza Matka Maryja, miały charakter patriotyczny. W kaplicy spoczywają relikwie błogosławionego ks. Ignacego Kłopotowskiego.
W tegorocznej pielgrzymce towarzyszył nam Jego Ekscelencja ksiądz biskup Romuald Kamiński, który przewodniczył eucharystii, wygłosi homilię i spędził z nami czas po mszy św. Towarzyszyli nam również doradcy duchowi z ekip warszawskich, podlaskich, lubelskich i łódzkich. Msza św. sprawowana była w intencji dziękczynnej za rozwój duchowy małżeństw i kapłanów Ruchu Equipes Notre-Dame w Regionie 2 oraz w intencji pokoju na świecie.
Ks. biskup nakreślił historię Loretto, odnosząc się do kultu Matki Bożej w tym miejscu, do osoby błogosławionego ks. Ignacego oraz błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego, którego rodzina pochodziła z tych terenów. Następnie skierował słowo do małżeństw wskazując na dynamikę naszej drogi do konkretnego, widocznego celu, jakim jest świętość. Cel ten, każe nam nieustannie wzrastać na podobieństwo Jezusa, abyśmy przynosili owoc obfity. Musimy trwać w jednej wierze, umocnieni miłością Jezusa, przez Ducha Świętego.
Nawiązując do ewangelicznego dialogu Filipa z Jezusem: „pokaż nam Ojca”, biskup Romuald, uświadomił nam ogromną potrzebę pracy formacyjnej na każdym etapie życia. Nie wszystko jest dla nas zrozumiałe. Jesteśmy nieustannie w drodze i potrzebne nam umocnienie, jakim jest formacja.
Nasza droga to wspólnota małżeńska i rodzinna, w której przechodzimy przez różne etapy i sytuacje życiowe. Bóg doświadcza nas i stawia ludzi na naszej drodze, żeby nas o czymś pouczyć lub przed czymś przestrzec. Mamy codziennie „jedni drugich brzemiona nosić” nie jako obciążenie, ale jak szczególne wyróżnienie, aby w imię Jezusa służyć drugiemu człowiekowi. „To jest nowa nauka, jesteśmy uczestnikami nowych czasów, nowego przymierza, które opiera się na miłości, nie jak wcześniej na prawie.” Powołanie do małżeństwa nie wydaje się ludziom wielkie, ponieważ jest powszechne. Tymczasem powołanie do bycia mężem, żoną, ojcem, matką jest powołaniem królewskim, jest wyjątkową łaską. Zbawiciel przychodzi na świat przez rodzinę. Rodzina stanowi centrum naszej cywilizacji i trzeba dla niej stworzyć warunki rozwoju. Parafia tak powinna organizować swoją aktywność, aby w centrum była rodzina. W programie szkolnym nadrzędnym odniesieniem powinna być rodzina. Władze samorządowe i państwowe powinny przez swoje uchwały służyć rodzinie, jej rozwojowi i przyszłości. Również firmy powinny dostosować organizację pracy w wymiarze czasowym i produkcyjnym do potrzeb rodziny. To wszystko można osiągnąć jeśli jest zrozumienie.
„Formacja małżeńska i rodzinna jest najważniejsza dla społeczeństwa, a fundamentem tej formacji jest wiara.” Niewielu ludzi potrafi zrozumieć wartość wiary. Trzeba dotknąć jej istoty i odkryć ją jako dziecięce zaufanie do Boga Ojca. Zaufanie całkowite, nie obciążone pychą, bez lęku, dające odwagę, aby biec w ramiona kochającej osoby i wpatrywać się w jej twarz. Tak właśnie musimy biec w ramiona Boga i wpatrywać się w Jego oblicze. Osoba obdarzona zaufaniem tak samo odwzajemnia miłość, dając siłę, wzmocnienie i ukojenie. „Droga do powołania wiedzie przez miłość.” Społeczność, która to zrozumie, będzie zwycięską, pomoże innym dojść do Nieba.
Jego Ekscelencja ksiądz biskup podziękował wszystkim małżeństwom z Ekip Notre-Dame za ich pracę formacyjną, wychowawczą i zaangażowanie w życie społeczne, jednocześnie poprosił o więcej.
Przed błogosławieństwem została powołana nowa Para Odpowiedzialna Regionu 2: Sylwia i Paweł Łozińscy z Warszawy oraz nowa Para Łącznikowa w Presektorze Ukraińskim: Irina i Oleksij Sergienko z Odessy. Wszyscy z wielką radością przyjęli informacje o przyjęciu posługi przez te małżeństwa. Paweł i Helenka Kukołowiczowie, para odpowiedzialna Super-Regionu Polska-Europa Środkowa, podziękowali Beacie i Marcinowi Pińkowskim, kończącym posługę pary odpowiedzialnej Regionu 2, za ich ofiarną pracę i poświęcenie dla naszej wspólnoty. Z kolei Beata i Marcin Pińkowscy dziękowali Helence i Pawłowi Kukołowiczom za ich 5 lat posługi, przede wszystkim za publikacje, tłumaczenia i wszystkie słowa skierowane do nas w listach.
„Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem …” tymi słowami, z ewangelii św. Jana, Beata i Marcin Pińkowscy podsumowali lata swojej odpowiedzialności za nasz Region. Posługę tę traktowali jako zadanie budowania Królestwa Bożego na Ziemi. Zaangażowani byli w rozwój formacji duchowej, rozpowszechnianie informacji o naszym Ruchu i jego duchowości, sprawy organizacyjne oraz pomoc sektorom. Zrealizowali m.in. 7 filmów na YouTube, przygotowali podsumowanie ankiet do XVI Synodu Biskupów. Podczas konferencji przedstawili bieżącą sytuację Regionu, statystykę ilościową ekip w poszczególnych sektorach, powiedzieli o bieżących planach i potrzebach Regionu 2. Zwrócili uwagę na trudną sytuację Ukrainy, prosząc wszystkich o modlitwę w intencji trwałego, definitywnego pokoju. Podzielili się też osobistymi refleksjami z czasu posługi. Zawsze starali się pracować tak, aby nie przeszkadzać i nie ograniczać par sektorów. Po 12 latach podejmowania różnych posług, zauważyli, że ta ostatnia najbardziej zjednoczyła ich małżeństwo i nauczyła współpracy. Razem przed Panem rozeznawali decyzje, kierując się Słowem Bożym. Beata i Marcin podziękowali Panu Bogu, że pozwolił przeżyć im tę służbę jako przygodę współpracy z Chrystusem. Podziękowali również wszystkim małżeństwom tworzącym ekipę regionu, doradcy duchowemu, parze Super Regionu, odpowiedzialnym za rekolekcje, wszystkim małżeństwom angażującym się w tworzenie wspólnoty oraz swoim synom.
Konferencję o wspólnocie Orędowników oraz Stowarzyszeniu Przyjaciół o. Henri Caffarela poprowadził Piotr Michalski, który wraz z żoną Beatą jest odpowiedzialny za Sektor Mazowieckiego B. Mówił o tym jak bardzo o. Caffarel pragnął rozpalić pragnienie modlitwy w małżeństwach. Widział w modlitwie fundament wzrostu oraz siłę działania i przebaczania. Para związana sakramentem małżeństwa, która podnosi serce i ręce ku Bogu, może pokonać zło i pokusy. Owocem tych przemyśleń była wizja modlących się małżeństw jedno za drugie 24 godziny na dobę na całym świecie. Tak powstał Ruch Orędowników. Mamy 3 formy orędownictwa: – modlitwa 1 godzinę w miesiącu zainspirowana słowami Chrystusa: „… jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?”, – asceza, czyli post w wybranym, konkretnym dniu miesiąca, – oraz ofiara ze swojego życia. Świadectwem modlitwy orędowniczej podzielili się Teresa i Tadeusz Zacharowie z Sektora Mazowieckiego B.
W grupach dzielenia rozważaliśmy hasło tegorocznej pielgrzymki: „Królowo Pokoju, módl się za nami.” Każde małżeństwo dzieliło się swoim doświadczeniem obecności i wsparcia Matki Bożej w życiu rodzinnym. Zastanawialiśmy się też nad sytuacjami, w jakich budujemy królestwo pokoju. Nasze rozważania zakończyło konkretne pytanie: Czy widzę nasze małżeństwo we wspólnocie Orędowników modlącej się w intencji m.in. małżeństw przeżywających kryzysy?
Obok kaplicy znajduje grota z figurą Matki Bożej, gdzie ksiądz Stanisław Kosiorowski MIC opowiadał dzieciom historię objawień Matki Bożej w Lourdes. Kiedy przyszliśmy do groty, dzieci słuchały z wielkim zainteresowaniem. Ksiądz Stanisław zwrócił się też do małżeństw przytaczając pełne wdzięczności i uznania słowa biskupa Romualda. Wspólnie zaśpiewaliśmy Litanię Loretańską, dziękując Maryi za opiekę nad naszym Ruchem, za pielgrzymkę i wszystkie otrzymane łaski. Na zakończenie oficjalnej części odmówiliśmy Akt zawierzenia kard. Angelo Comastri:
„O Dziewico Maryjo, Twój słodki wizerunek przechowuje pamiątki całych wieków, miłość i modlitwy wielu pokoleń. O dziewico Loretańska, dzisiaj my przychodzimy do Ciebie, naznaczeni cierpieniem naszej epoki, wspaniałej, a zarazem dramatycznej. Przychodzimy tu, by odetchnąć pokojem, którym tylko Matka może obdarzyć swoje dzieci. Przychodzimy tu, aby odnaleźć nadzieję, którą jedynie Niepokalane Serce posiada i potrafi przekazać. Przychodzimy do Ciebie Matko, abyś doprowadziła nas do Jezusa, Syna Twojego zawierzenia i Twojej wolności radosnej, czystej i pokornej. O Maryjo, pomóż nam powiedzieć nasze tak w dzisiejszym świecie i dzisiejszych sytuacjach: tak życiu, które jest cudownym darem Boga, tak Prawdzie, Przebaczeniu i Miłości, aby stało się Darem i Obliczem w Twoim Synu. Dziewico Loretańska, błogosław nam, Twoim dzieciom i bądź z nami na drodze aż do progu Wieczności. Amen.”
Ostatnią częścią spotkania był pogodny wieczór przy ognisku, tańcach i długich, radosnych rozmowach.

Adriana i Marek Zychowie
Sektor Łódzki

   W dniach 17-19.03.2023 r. w Regionie 2, Super Regionie Polska-Europa Środkowa w Ośrodku Caritas (Popowo-Letnisko) odbyły się Rekolekcje dla Ekip ze stażem 5+ (ekipa z Szumowa, Ekipa Łódzka 4 i dwie Ekipy z Sektora Mazowieckiego B – W7B i W9B). Rekolekcje prowadzili Katarzyna i Marek Rymsza oraz Beata i Marcin Pińkowscy. Podczas Mszy Świętych posługiwał i homilię wygłosił ksiądz Rafał Winnicki Doradca Duchowy Ekipy z Serocka.
   Podczas wspólnie spędzonego weekendu uczestniczyliśmy w codziennej Eucharystii, a także wsłuchiwaliśmy się w Konferencje przygotowane i wygłoszone przez prowadzących, by później w oparciu o nie, jako Ekipa, spojrzeć na to co było, co jest obecnie, jak również zastanowić się nad czym musimy popracować i co zmienić, żeby jeszcze pełniej uczestniczyć w Ruchu END. Rekolekcje pomogły odpowiedzieć nam na wiele pytań związanych z nami samymi, naszymi małżeństwami oraz Ekipami, w których jesteśmy. Wspólnie określiliśmy, jakie są nasze słabe i mocne strony. W szczerości i zaufaniu podczas Zasiadania Ekipy, przy wsparciu modlitewnym prowadzących w trakcie adorowania przez Nich Najświętszego Sakramentu, mogliśmy otworzyć się na siebie i zastanowić nad tym, jakie jest nasze uczestnictwo w Ruchu.
   Rekolekcje 5+ były czasem bardzo potrzebnym Ekipom. Mogliśmy je przeżyć razem i dzięki temu nacieszyć się swoją obecnością, porozmawiać, po prostu ze sobą pobyć. Dzięki konferencjom, obfitującym w bardzo ciekawe i mądre treści, mieliśmy możliwość wejść w głąb siebie, by odnaleźć istotę i sens uczestnictwa we wspólnocie END. Wyjechaliśmy pełni optymizmu oraz chęci do pracy w naszych małżeństwach i Ekipach.

Za ten wspólny czas, za to wszystko, co się wydarzyło Chwała Panu.
Agata i Piotr Pytel, Ekipa W7B