Wspólnotowe Kolędowanie w Sektorze Podlaskim
Ze względu na dużą rozpiętość terytorialną naszego Sektora, jak co roku, poszczególne ekipy spotkały się w rejonach, aby wspólnie radować się z przyjścia na świat Jezusa, modląc się, śpiewając kolędy i dzieląc się życiem podczas agapy.
Ekipy z Grajewa spotkały się 12 stycznia w parafii pw. Św. Jana Pawła II. Uczestniczyły we Mszy św. o godz. 17.00, podczas której ks. proboszcz Tomasz Chludziński, w ramach ogłoszeń, zaprosił w imieniu ekip wszystkie osoby uczestniczące w Eucharystii do wspólnego śpiewania kolęd. Po kolędowaniu grajewscy „ekipowicze” spotkali się w salce parafialnej, aby przy skromnym posiłku pobyć ze sobą i podzielić się z innymi swoimi radościami.
Dorota i Andrzej Remfeld
Tego samego dnia kolędowały też dwie ekipy z Somianki. Po Eucharystii zaprosiły parafian i wszystkie wspólnoty funkcjonujące przy tutejszej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny do wspólnego śpiewania kolęd. Akompaniowała im pani organistka.
Agnieszka i Jacek Augustynik
12 stycznia ks. Andrzej Midura proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Nidzicy przyjął w swoich gościnnych progach – na plebanii – pilotowaną ekipę z Nidzicy, dla której świadczy posługę doradcy duchowego oraz małżeństwa z ekipy Przasnysz. Kolędowanie odbyło się przy skromnym poczęstunku w atmosferze pełnej radości i życzliwości. Dało też małżeństwom możliwość wzajemnego poznania się i budowania przyjaznych relacji.
Renata i Marcin Dominiak
W dniu 19 stycznia odbyło się uroczyste kolędowanie małżeństw z ekip: Kołaki, Białystok-Kobylin, Szumowo, ekipa pilotowana z Czyżewa. Obecna też była para łącznikowa Agnieszka i Jacek Augustynik. Rozpoczęliśmy Mszą Świętą pod przewodnictwem ks. Arkadiusza Ryłki – doradcy duchowego Ekipy Kołaki o godz. 11:00 w kościele w Radulach. Tego dnia Słowo Boże wygłosił do nas ks. Emil Sasinowski, który podkreślił w nim moc i znaczenie wspólnoty małżeńskiej END jako miejsca pielęgnowania wiary i miłości. Po Mszy zgromadziliśmy się w remizie OSP w Pajewie, gdzie miała miejsce dalsza część spotkania. Po wspólnym posiłku wszystkie rodziny śpiewały znane kolędy oraz pastorałki. Czas w świątecznej atmosferze wśród małżeństw END upłynął nam szybko i bardzo przyjemnie.
Amanda i Rafał Kostro
Małżeństwa z ekipy A1 i A2 oraz ich doradcy duchowi spotkali się 26 stycznia u Joli i Krzysia Zysko. Na początku ks. Wojciech Jabłoński – doradca duchowy ekipy A2 – pomodlił się i pobłogosławił opłatki, po czym przeszliśmy do składania sobie życzeń. Miło spędziliśmy czas, śpiewając kolędy, popijając kawę, jedząc ciasto i kanapki. Bardzo cieszyliśmy się z obecności na naszym kolędowaniu dwóch nowych par, które pragną budować swoje relacje małżeńskie i dążyć do świętości w oparciu o nauczanie Jezusa, korzystając z metod jakie proponuje im Équipes Notre-Dame.
Dorota i Mariusz Dobrowolscy
30 stycznia kolędowały ekipy z Łomży. Po Mszy św. o godz. 18.00 w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, małżeństwa udały się do tzw. „Dobrodzielni” mieszczącej się w domu parafialnym. Tam przy kawie, cieście i owocach dzieliliśmy się naszą codziennością, wspominaliśmy zabawne wydarzenia z wypadów naszych rodzin w ramach letniego czy zimowego wypoczynku i oczywiście śpiewaliśmy kolędy. Dziękujemy Panu Bogu za to miejsce, czas i osoby, które uczestniczyły w kolędowaniu, za ich otwartość, poczucie humoru i modlitwę.
Maria i Zdzisław Jurkiewicz
Święto Karty w Sektorze Podlaskim
7 grudnia 2024 r. w parafii pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Czyżewie spotkały się małżeństwa z Sektora Podlaskiego, aby świętować 77. rocznicę przyjęcia Karty Équipes Notre-Dame.
Na początku naszego spotkania po zapaleniu świecy i powitaniu zebranych Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie para odpowiedzialna za nasz Sektor przypomniała, że Karta END została przyjęta 8 grudnia 1947 roku i stanowi rzeczywisty akt założycielski Ruchu. Znajdujemy w niej pierwotną intuicję zawartą w duchu i metodach, które na zawsze są charakterystyczne dla Équipes Notre-Dame. Karta jest więc fundamentalnym odniesieniem i to dlatego ciągle powinniśmy do niej wracać i zgłębiać jej treść.
Następnie Maria i Zdzisiu omówili to, co się zadziało w naszym Sektorze od rozpoczęcia roku formacyjnego do Święta Karty. Poinformowali m.in. o tym, że 4 października rozpoczęli modlitwę za poszczególne małżeństwa z naszego Sektora – modlitwa za jedno małżeństwo trwa jeden tydzień. Ofiarowują też jedną Mszę św. w danym tygodniu za to małżeństwo. Do modlitwy zapraszają całą ekipę. Wspomnieli też o spotkaniach informacyjnych, które odbyły się w Nidzicy, Grajewie i Kolnie. Efektem tych spotkań jest to, że w listopadzie odbyło się już pierwsze spotkanie pilotażowe ekipy Nidzica i spotkanie przedpilotażowe z trzema małżeństwami w Grajewie. Po czym opowiedzieli o przygotowaniach do obchodów 10. rocznicy powołania Sektora Podlaskiego. Poinformowali również o tym, że otrzymaliśmy prezent na 77. rocznicę Święta Karty Équipes Notre Dame – biografię ks. Henri Caffarela, której autorem jest Jean Allemand. Książka ma tytuł „Henri Caffarel – człowiek pochwycony przez Boga”. Jest to owoc pracy głównie Helenki i Pawła Kukołowiczów. Tekst książki na razie dostępny jest tylko na naszej stronie internetowej. Następnie przypomnieli o rekolekcjach, które odbędą się na wiosnę w WSD w Łomży, a także o tym, że 8 grudnia trwamy na 24 godzinnej Modlitwie orędowniczej z ks. Caffarelem.
Podczas spotkania wygłoszone były dwie konferencje. Pierwszą konferencję „O modlitwie osobistej” wygłosił ksiądz Krzysztof Karwowski – proboszcz tutejszej parafii i doradca duchowy pilotowanej ekipy Czyżew. Na wstępie stwierdził, że symbolem modlitwy jest Namiot Spotkania, o którym jest mowa w Księdze Wyjścia, rozdział 33. Trzeba odejść od obozu życia (spraw codziennych) wejść do namiotu spotkania i stanąć z Bogiem twarzą w twarz. Przedstawił wskazówki do modlitwy osobistej. Zwrócił uwagę na to, abyśmy korzystali podczas niej także z tekstów opracowanych przez Kościół, np. odmawiali pacierz. Powinniśmy mieć stałą formę, porę i miejsce modlitwy. Nie zachęcał do tego, by podczas niej korzystać z telefonu komórkowego. Polecił, aby nie rezygnować ze starych modlitewników oraz modlić się modlitwami świętych, np. o. Pio – „Pozostań ze mną Panie, Twoja obecność jest mi konieczna…”, psalmami, np. Psalmem 131 – „Panie, moje serce się nie pyszni i oczy moje nie są wyniosłe…” Poradził, aby kiedy nie chce nam się modlić działać naprzeciw – wydłużyć modlitwę, gdyż jak stwierdził – zaczynamy się modlić, kiedy przestajemy liczyć czas.
Drugą konferencję – „Powołani do komunii z Chrystusem” wygłosił ks. Dariusz Nagórski doradca duchowy ekipy Ł3. Oparł się w niej na tematach z naszego podręcznika. Przeanalizował każdy temat, odwołując się do fragmentów Ewangelii o drodze uczniów do Emaus. Mówił o ich wątpliwościach, doświadczeniach, poczuciu porażki i radości serca po ostatecznym rozpoznaniu Jezusa. Podobna niepewność i dezorientacja jest w drodze naszej wiary, a dopiero poznanie Jezusa i bycie z nim w komunii daje nam siłę i moc do radości życia. Ksiądz podkreślił wartość komunii z Jezusem, Eucharystii, która przekształca nasze doświadczenia w moc wiary, pozwala cieszyć się pełnią życia. Bóg czeka na nasze zaproszenie. Zawsze znajduje sposób, aby objawić się w naszym życiu. Nasze porażki chce przekształcić w moc, którą nam daje. W konferencji ks. Dariusz mówił też o swoich osobistych doświadczeniach ze spotkania z ludźmi i ich komunii z Bogiem. Opowiadał o osobie chorej na nowotwór, która oddała cierpienie Jezusowi, zaufała i otrzymała łaskę nieodczuwania fizycznego bólu. Na zakończenie konferencji powiedział – Wspólnota jest jak paliwo, które zasila naszą przyjaźń z Jezusem – w ten sposób podkreślił znaczenie wspólnoty w naszym powołaniu do komunii z Chrystusem.
Ważnym punktem spotkania było dzielenie się w grupach mieszanych. Tematem do rozważania i rozmowy był „sekret modlitwy osobistej”. Jak zwykle w czasie takich spotkań więcej otrzymujemy niż możemy dać. Usłyszeliśmy głębokie świadectwa modlitwy, a przede wszystkim adoracji Jezusa i Eucharystii w bardzo trudnych życiowych momentach.
Mszę Św. poprzedziła osobista adoracja Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie. Odbywała się ona w ciszy. Rozważając Ewangelię wg św. Mateusza (9, 35 – 10, 1. 5a. 6-8) – Jezus lituje się nad znękanymi szukaliśmy odpowiedzi na pytania, m.in.: Czy ufam Jezusowi? Czy chcę Go wprowadzić do tych przestrzeni życia, w których czuję się bardzo samotny i bezradny? Myśląc o bliskich, którzy najbardziej mnie potrzebują, czy wierzę, że mogę im pomóc?
Mszy Św. przewodniczył ks. Grzegorz Karwowski, koncelebrowali doradcy duchowi ekip: ks. Romuald Ciesielski, ks. Łukasz Polkowski oraz ks. Adam Sierzputowski, który wygłosił homilię. Ksiądz Krzysztof Karwowski pełnił posługę miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania. W oprawę muzyczną był zaangażowany zespół Eufonia. Po Komunii św. ekipa Białystok-Kobylin po raz pierwszy przyjęła Kartę. Na pary pilotujące zostali powołani Wioletta i Darek Słomińscy oraz Wiesia i Kaziu Denert.
Spotkanie zakończyło się odmówieniem Koronki do Bożego Miłosierdzia i wspólnym zdjęciem. Z radością zauważyliśmy wiele nowych twarzy, co świadczy o ciągłym rozwoju naszego Ruchu.
Ekipa Łomża3
Foto: Amanda Kostro, Kazimierz Łupiński
20-lecie istnienia Rady Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Diecezji Łomżyńskiej
W dniu 23.11.2024 roku w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łomży swój jubileusz 20-lecia istnienia obchodziła Rada Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich Diecezji Łomżyńskiej.
W uroczystości udział wzięło około dwudziestu ruchów i stowarzyszeń funkcjonujących w naszej diecezji oraz zaproszeni goście. Konferencje „O przebytej drodze”, czyli trochę historii o powstaniu i działalności RRiSKDŁ wygłosił Ksiądz Prałat dr Wojciech Nowacki, natomiast „Ku przyszłości”, czyli plany i założenia dalszej działalności przedstawiła Regina Pruszyńska z Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich.
Wszystkie wspólnoty, które brały udział w wydarzeniu miały po 3 minuty na przedstawienie się i zaprezentowanie swojego ruchu. My również jako przedstawiciele Équipes Notre-Dame w RRiSKDŁ mieliśmy swój czynny udział w całym przedsięwzięciu.
Świętowanie po uroczystej Mszy świętej zakończyło się wspólną agapą.
Katarzyna i Tadeusz Wysoccy
Rozpoczęcie roku formacyjnego w Sektorze Podlaskim
Rozpoczęcie roku formacyjnego Sektora Podlaskiego odbyło się 7 września 2024 r. w parafii pw. Św. Andrzeja Boboli w Łomży. Na początku spotkania ks. Andrzej Popielski, tutejszy Proboszcz, serdecznie powitał wszystkich małżonków Équipes Notre Dame oraz ich doradców duchowych. Nawiązał też do 10-letniej historii powołania Sektora Podlaskiego.
Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie, nowo wybrana Para Odpowiedzialna Sektora, przedstawiła swoje świadectwo dotyczące podjętej posługi. Animowanie życia sektora powierzyli woli Bożej.
Ks. Wojciech Zyśk rozpoczął posługę jako Doradca Duchowy Sektora. Opowiedział o swojej posłudze kapłańskiej. Zaznaczył, iż bycie we wspólnocie jest źródłem duchowego wzrostu.
W kolejnym punkcie spotkania Maria i Zdzisław przedstawili roczny plan pracy sektora z hasłem roku „W drodze do Emaus”, kalendarz roku formacyjnego z terminem rekolekcji oraz świętowaniem 10. rocznicy powołania Sektora Podlaskiego.
Następnie Renata i Tomek Głęboccy oraz Halinka i Kaziu Łupińscy podzielili się świadectwem związanym z ich udziałem w Międzynarodowym Zgromadzeniu END w Turynie. Codzienna modlitwa i rozważania pozwalały zgłębić im słowa Pisma Świętego. Radosna atmosfera spotkań z małżeństwami z różnych stron świata połączone ze świadectwami wiary potwierdzają, że ruch END jest żywy i silny. Zetknięcie się z ruchem w wymiarze międzynarodowym, mimo braku kompetencji językowych, nie przeszkadza w komunikowaniu się i wspólnej modlitwie.
Podczas przerwy na kawę był czas na wspominanie wakacji, zakup materiałów formacyjnych oraz na integrację międzyekipową.
Adoracja w ciszy Najświętszego Sakramentu pozwalała otworzyć serce na żywego Jezusa. Rozważając Ewangelię wg św. Łukasza – 24, 15-35 – W drodze do Emaus szukaliśmy odpowiedzi na pytania, m.in.: Czy potrafię zawierzyć Jezusowi to, czego nie rozumiem w moim życiu? U kogo szukam oparcia i pomocy, kiedy ogarnia mnie smutek i przygnębienie?
Najważniejszym punktem spotkania była uroczysta Msza Św., której przewodniczył ks. Krzysztof Karwowski, koncelebrowali: ks. proboszcz Andrzej Popielski oraz doradcy duchowi ekip: ks. Piotr Dębek, ks. Adam Sierzputowski, ks. Grzegorz Karwowski, ks. Romuald Ciesielski, ks. Andrzej Gromadzki i ks. Wojciech Zyśk, który wygłosił homilię. Ksiądz Marek Ulatowski pełnił posługę miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania. W oprawę liturgiczną byli zaangażowani małżonkowie z Ekip. Podczas procesji darów przedstawiciele poszczególnych Ekip przekazali „endowskie” stuły doradcom duchowym. Po mszy św. małżonkowie z Ekipy G4 oraz z pilotażu indywidualnego przyjęli Kartę END. Maria i Zdzisław wręczyli powołanie nowej parze informacyjnej oraz przekazali świece parom odpowiedzialnym ekip.
Po obiedzie w grupach mieszanych rozważaliśmy pytania: Jakie wydarzenie w naszym życiu sprawiło, że zrozumieliśmy to, że Jezus kroczy z nami i wspiera nas? Czy mamy odwagę dawać świadectwo o Zmartwychwstałym Jezusie w swojej rodzinie, w środowisku, w którym żyjemy i pracujemy? W jaki sposób to robimy?
Na zakończenie odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz Magnificat. Ksiądz Wojciech Zyśk pobłogosławił uczestników spotkania. Maria i Zdzisław podziękowali doradcom duchowym i małżonkom za posługi.
Dziękujemy Parze Odpowiedzialnej Sektora – Marii i Zdzisiowi za organizację i prowadzone z miłością spotkanie. Temat na kolejny rok formacyjny – „W drodze do Emaus” będziemy zgłębiać z radością i wiarą.
Bogu niech będą dzięki!
Małżonkowie z Ekipy Szumowo
Sesja dla par kończących pilotaż
W sobotę 31.08.2024 r. w Kaplicy Matki Bożej Anielskiej w Ostrożnem koło Zambrowa odbyła sesja dla par kończących pilotaż
w Sektorze Podlaskim.
Dzień skupienia rozpoczęliśmy Eucharystią celebrowaną przez ks. Sławomira Grodeckiego, Proboszcza Parafii pw. NMP Częstochowskiej w Szumowie. Tego dnia był obecny również z nami ks. Marek Ulatowski Doradca Duchowy Ekipy Szumowo. Po zakończonej Mszy Świętej w ciszy mogliśmy Adorować Pana Jezusa, wsłuchując się i rozważając Słowo, które szczególnie tego dnia do nas skierował.
Ewangelia usłyszana podczas Mszy Świętej (Mt 25, 14-30) zaprezentowała nam obraz sług, którzy otrzymali od swego pana talenty, każdy według swoich zdolności. Dwóch z nich pod nieobecność pana pomnożyło je, zaś jeden ze strachu i lęku ukrył i zachował otrzymany talent dla siebie. Pan nagrodził tych zaradnych, a gnuśnemu odebrał wszystko co miał. Nas również Pan Jezus uzdalnia do wielu talentów, które, gdy tylko służą drugiej osobie są mnożone. Te zaś, które są zachowywane dla siebie nie przynoszą obfitych plonów i zysków.
Po Adoracji w jednej z salek domu formacyjnego mieszczącego się przy Kaplicy odbyła się kolejna część spotkania. Poprowadzili ją Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie – Para Odpowiedzialna Sektora Podlaskiego, a wspomagały ich pary łącznikowe i pilotujące. Obecna była również ustępująca para sektora – Barbara i Kazimierz Karwowscy. Każdy z uczestników krótko przedstawił się i podzielił z innym tym, co szczególnie zabawnego i/lub wzruszającego zapadło mu w pamięć z dnia ślubu. Następnie Maria i Zdzisław omówili strukturę ruchu na tle Polski i całego świata, a także zasady, jakimi kieruje się ruch duchowości małżeńskiej END. Przedstawili również rodzaje posług, jakie możemy pełnić, będąc w ekipie oraz zaprezentowali sylwetkę Księdza Henri Caffarela, o którym obejrzeliśmy fragment filmu.
Następnie mogliśmy wysłuchać świadectw poszczególnych zebranych z nami par łącznikowych, pilotujących oraz odpowiedzialnych Sektora Podlaskiego o realizacji poszczególnych punktów wysiłku. Usłyszane świadectwa umocniły nas, co pozwoli na wdrożenie w życie sposobów na realizację: modlitwy osobistej, słuchania Słowa Bożego, modlitwy małżeńskiej i/lub rodzinnej, obieranie reguły życia czy przeprowadzenie „zasiądźmy razem”. Małżeństwa zachęciły nas również do uczestnictwa w rekolekcjach, które zacieśniają więzy małżeńskie, poprzez spędzony wspólnie czas. Pozwala to Bożym okiem spojrzeć na współmałżonka, odmienia, a niekiedy uzdrawia relacje małżeńskie.
Spotkanie z innymi małżeństwami, które zarówno jak i my są na początku drogi w ruchu END, ale również z parami będącymi już w ekipach kilka lat daje możliwość zrozumienia i dostrzeżenia bogactwa, a także różnorodności talentów jakimi Bóg obdarza każdego z nas. Choć jesteśmy tak różni od siebie, to łączy nas jedno – każdy z nas chce świętości współmałżonka, swojej i spotkanych na drodze ludzi. Każde z małżeństw chce dążyć do tej świętości, a spotykając inne pary obdarzone zupełnie innymi talentami niż sami posiadają, ubogacają się, przez co w przyszłości liczymy, że usłyszymy: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Dzień skupienia, który utwierdził nas w wyborze naszej drogi do świętości, zakończyliśmy Koronką do Bożego Miłosierdzia oraz wspólnie odmówionym Magnificat.
Tekst: Amanda i Rafał Kostro, Białystok-Kobylin
Uroczysta Msza Święta z okazji 100. rocznicy święceń kapłańskich Bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego
Jubileuszowa Eucharystia pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Biskupa Łomżyńskiego Janusza Stepnowskiego celebrowana była 3 sierpnia 2024 roku o godzinie 11.00 w Sanktuarium Bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Zuzeli. Na zaproszenie Kustosza tego Sanktuarium ks. Jerzego Krysztopa udział w niej wzięło dwa małżeństwa z naszego ruchu – Basia i Kazik Karwowscy oraz my Irenka i Darek Rogińscy.
Do Zuzeli pojechaliśmy pierwszy raz, chociaż wiedzieliśmy o pochodzeniu Kardynała Stefana Wyszyńskiego a miejscowość jest niedaleko. W sercu była potrzeba, aby tam być i nie można było nie skorzystać z zaproszenia. Przeżyliśmy wyjątkową Eucharystię, posłuchaliśmy o miejscu skąd pochodził ksiądz Kardynał, o miejscu, do którego często wracał w swoich kazaniach i w swoich zapiskach. Uzupełniliśmy wiedzę na temat życia Stefana Wyszyńskiego, aż budzi się w sercu wdzięczność dla Pana Boga za to, że posłał na świat takiego człowieka. Wiele zrobił dla Ojczyzny i dla Kościoła. Wielki człowiek, który i dziś prowadzi nas w tych niełatwych czasach.
Mieliśmy też czas, aby zwiedzić Muzeum Lat Dziecięcych Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Zuzeli, gdzie między innymi są pamiątki po osobie Prymasa.
Irena i Darek Rogińscy
DZIEŃ JEDNOŚCI z uczestnikami XIII Międzynarodowego Zgromadzenia Équipes Notre Dames w Turynie 15-20 lipca 2024 r.
W jedności z uczestnikami XIII Międzynarodowego Zgromadzenia Équipes Notre Dames pod hasłem „Pójdźmy z płonącym sercem” śladami uczniów z Emaus (Łk 24,15) członkowie ekip Ł1, Ł2 i Ł3 oraz doradca duchowy ekipy Ł3 – ks. Wojciech Chudzik spotkali się 19. lipca w parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Łomży, by wspólnie modlić się, adorować Pana i wymienić swoje spostrzeżenia na temat Zgromadzenia na podstawie informacji, które można było pozyskać na stronie internetowej naszego Ruchu czy na FB.
O 18.00 uczestniczyliśmy we Mszy Świętej w intencji Zgromadzenia. Po czym adorowaliśmy Najświętszy Sakrament w oparciu o fragment Ewangelii – W Drodze do Emaus (Łk 24,15-35).
Następnie przeszliśmy do salki parafialnej, gdzie przy kawie i ciastku rozmawialiśmy o Zgromadzeniu, ale również w atmosferze przyjaźni i radości dzieliliśmy się życiem, m.in. tym, jak spędzamy wakacje.
Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie
z ekipy Ł2
Ekipa z Szumowa spotkała się 16 lipca u Jasi i Janusza Jarnutowskich.
Podczas tego radosnego spotkania Wiesia i Krzysiek Staniszewscy oraz my – Jasia i Janusz Jarnutowscy opowiedzieliśmy o wcześniejszych Zgromadzeniach, w których uczestniczyliśmy. Pokazaliśmy gadżety, którymi zostaliśmy obdarowani przez małżeństwa z całego świata. Wiesia z Krzysiem obdarowali nas darami ze swojej działki.
Było pięknie i bardzo radośnie.
Jasia i Janusz Jarnutowscy
z ekipy z Szumowa
Czas podsumowań
22 czerwca 2024 roku w pięknym kościele pod wezwaniem NMP Częstochowskiej w Szumowie odbyło się zakończenie roku formacyjnego Sektora Podlaskiego.
Spotkanie rozpoczęli Basia i Kazik Karwowscy – Para Odpowiedzialna naszego Sektora. Po zapaleniu świecy i krótkiej modlitwie dokonali podsumowania swojej posługi, którą pełnili w latach 2021-2024. Przypomnieli, że jak zaczynali to był rok 2021, czyli pierwszy rok otwierania się po covidzie. Niestety odbiło się to na kondycji ekip, które w czasie pandemii spotykały się zdalnie. Niektóre ekipy się rozpadły. Radością jest to, że powstają kolejne. W poprzednim roku formacyjnym zawiązała się ekipa w Grajewie, a obecnie mamy 3 pilotaże. Łącznie z pilotażami w naszym Sektorze formuje się 16 ekip, w których jest 72 małżeństwa i 14 doradców duchowych. Basia i Kaziu podkreślili też, że bycie parą odpowiedzialną dało im możliwość szerszego poznania END, poprzez uczestnictwo w spotkaniach Ekipy Regionu 2, Kolegium Super Regionu, a także poprzez pilotaże. Podziękowali za życzliwość, którą im wszyscy okazywali, za otwartość na posługi, za pomoc w przygotowaniach spotkań sektorowych i wysoką na nich frekwencję. Podziękowali też Bogu za to, że uzdalniał ich do posługi, którą pełnili i tak organizował czas, że nigdy nie pogubili się w tym swoim zabieganiu.
Następnie słowa podziękowania skierowali do doradcy duchowego Sektora Podlaskiego – ks. Roberta Szulenckiego. Wyrazili wdzięczność za to, że zawsze uczestniczył w spotkaniach sektorowych, Ekipy Sektora, Ekipy Regionu 2, Kolegium Super Regionu. Służył radą, wsparciem duchowym i modlitewnym. Ksiądz zawsze dbał o to, by nie przedłużać spotkań, by były zachowane właściwe proporcje czasowe poszczególnych ich części.
Po czym ks. Robert oznajmił, że dane mu było towarzyszyć Wiesi i Krzysiowi Staniszewskim, Halince i Kaziowi Łupińskim, Basi i Kaziowi Karwowskim, czyli wszystkim dotychczasowym Parom Odpowiedzialnym Sektora. Gdyby zapytał go ktoś, jaki ma związek z END-em dziś, mógłby powiedzieć – zaawansowany, a także ugruntowany na wzajemnym wsparciu, modlitwie i życzliwości. Kończąc swoje wystąpienie powiedział: „Za wszelką modlitwę, wsparcie, za pomoc w realizacji każdego roku formacyjnego, aby wzrastać w codziennej świętości – Bóg zapłać. Drodzy Małżonkowie: dziękuję za troskę o doradców duchowych i proszę módlcie się o powołania kapłańskie i zakonne. Księżom dziękuję za wsparcie i pomoc w organizacji różnych spotkań związanych z formacją w ruchu Equipes Notre-Dame.”
Z kolei Maria i Zdzisław Jurkiewiczowie w imieniu wszystkich małżeństw naszego Sektora podziękowali za trzy lata posługi Basi i Kaziowi Karwowskim za to, że oddali członkom Sektora Podlaskiego nie tylko swoje talenty, czas, ale także część samych siebie. Dzięki ich animacji życie ekip wewnątrz Sektora jest wciąż wierne charyzmatowi Equipes Notre-Dame. Docenili to, że swoją posługę sprawowali zawsze z uśmiechem na ustach, spokojem, niezwykłą serdecznością i otwartością serca. Polecili ich dalszą drogę w Ekipach Bogu i Maryi.
Następnie konferencję o Eucharystii wygłosił ks. Grzegorz Karwowski, była ona dopełnieniem naszego tematu formacyjnego z tego roku – „Eucharystia źródłem misji”.
Podczas Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Mszy Świętej dziękowaliśmy za rok pracy, za nasze małżeństwa, rodziny i doradców duchowych.
Mszy przewodniczył ks. Sławomir Grodecki – proboszcz parafii, koncelebrowali doradcy duchowi: ks. Piotr Dębek, ks. Grzegorz Karwowski, ks. Robert Szulencki. Ks. Marek Ulatowski pełnił posługę miłosierdzia w sakramencie pokuty i pojednania.
Przed zakończeniem Eucharystii Para Regionu 2 Sylwia i Paweł Łozińscy powołali nową Parę Sektora Podlaskiego – Marię i Zdzisława Jurkiewiczów, którzy poprosili wszystkie małżeństwa o modlitwę za nich i poinformowali, że rozpoczęcie roku formacyjnego 2024/25 będzie miało miejsce 7 września w Kościele pw. św. Andrzeja Boboli w Łomży. Doradcą Duchowym nowej Ekipy został Ks. Wojciech Zyśk.
Życzymy im Światła Ducha Świętego i opieki Świętej Rodziny na każdy dzień.
Po pysznym obiedzie i wspaniałych słodkościach wysłuchaliśmy bogatej w treści konferencji Pary Regionu 2 Sylwii i Pawła Łozińskich na temat: „Przekład Pisma Świętego na życie codzienne”.
Nie zabrakło też wzajemnego dzielenia się w Ekipach mieszanych. Pochylaliśmy się nad naszymi doświadczeniami rozeznawania poprzez Pismo Święte.
Ten wspaniały czas zakończyła wspólna modlitwa Koronką do Miłosierdzia Bożego, Magnificat i oczywiście błogosławieństwo kapłana.
I tak rozpoczęliśmy okres wakacyjny, czas wypoczynku, ale również dawania świadectwa o Jezusie. Jesteśmy ludźmi małej wiary, ale i z malutkiego ziarnka gorczycy wyrasta drzewo, w cieniu którego chronią się ptaki – jak mówił ks. Robert w homilii.
Ewa i Adam Sztachańscy
Ekipa Ł1
„Jestem… zanurz się w Miłość i słuchaj!” Rekolekcje w Łomży 26-28. IV. 2024.
W dniach 26-28 kwietnia 2024 r. w Domu Rekolekcyjnym im. Św. Jana Pawła II przy Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży odbyły się Rekolekcje o adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie – „Jestem… zanurz się w Miłość i słuchaj!”.
Rekolekcje te miały charakter otwarty, stąd uczestniczyli w nich nie tylko członkowie naszego ruchu Equipes Notre-Dame (37), ale również osoby z innych wspólnot religijnych czy parafialnych (36), łącznie 73 osoby.
Konferencje głosiła s. Kazimiera Fleran ze Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, która zajmuje się koordynacją i formacją grupy adorującej Jezusa w Domu Diecezjalnym Tabor w Rzeszowie.
Siostra „specjalizuje się” również w głoszeniu rekolekcji dla grup adorujących Pana Jezusa i dla wszystkich, którzy chcą wejść w głębię adoracji.
Organizacją rekolekcji zajęła się Para Odpowiedzialna Sektora Podlaskiego Barbara i Kazimierz Karwowscy. Natomiast pomysłodawcami rekolekcji byli Halina i Kazimierz Łupińscy, którzy już wcześniej słuchali konferencji s. Kazimiery i zachwyciwszy się nimi zapragnęli, aby to właśnie ona przybliżyła temat Adoracji członkom naszej wspólnoty.
Rekolekcje rozpoczęły się 26 kwietnia kolacją, po której uczestniczyliśmy w Eucharystii odprawianej przez księdza Wojciecha Chudzika – ojca duchownego z WSD w Łomży, który również pełni posługę doradcy duchowego ekipy Łomża 1. Po czym s. Kazimiera wprowadziła nas w temat rekolekcji.
Następnego dnia, tj. 27 kwietnia, po śniadaniu, wspólnie modliliśmy się Jutrznią. Siostra Kazimiera wygłosiła tego dnia dwie konferencje: przed Eucharystią i po niej, po obiedzie. Dzięki nim byliśmy w pełni przygotowani do adorowania Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, na którą mogliśmy przeznaczyć około 1,5 godziny wedle potrzeb. Po kolacji, w grupach dzieliliśmy się naszym dotychczasowym doświadczeniem adoracji.
Okazało się, że były wśród nas osoby, które już adorują Jezusa, gdyż w ich kościołach parafialnych odbywa się Adoracja Wieczysta, ale również tacy, którzy robią to sporadycznie. Sposób adoracji też bywa różny. Po podsumowaniu dzielenia odmówiliśmy wieczorną modlitwę, a od godziny 21.00 dla chętnych miała miejsce Nocna Adoracja indywidualna.
W niedzielę po śniadaniu wspólnie odmówiliśmy poranną modlitwę, a po niej s. Kazimiera wygłosiła kolejną konferencję. Po półgodzinnej przerwie znów mieliśmy możliwość adorowania Pana Jezusa. W czasie świadectw, które po niej nastąpiły kilka osób podzieliło się tym, czego doświadczyli podczas rekolekcji. Wielbiliśmy też Pana Jezusa w osobie s. Kazimiery, w jej mądrości, sposobie otwierania ludzkich serc, w ogromnej skromności i radości, która od niej bije. Podziękowaliśmy Panu Bogu za ks. Wojciecha, który posługiwał nam podczas Eucharystii oraz za organizatorów tych rekolekcji Basię i Kazia, którzy poprzez cichą, pokorną posługę zapewnili nam to, że przebiegły one bez zakłóceń. Rekolekcje zakończyły się Eucharystią, która tym razem nie była sprawowana w Kaplicy Seminaryjnej lecz w Kościele Rektoralnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Po obiedzie, uduchowieni, z „naładowanymi akumulatorami” wróciliśmy do domu z postanowieniem, że częściej niż dotąd będziemy uczestniczyli w adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Zapadły nam w serce słowa s. Kazimiery, która m.in. mówiła, że adoracja jest pierwsza po Sakramentach, jest najbardziej miła Bogu, bo chodzi w niej o dialog z Nim. Ważne jest, aby uznać Boga za Boga, oddać mu cześć, słuchać Go, przyjąć Jego miłość i odpowiedzieć na nią. Podczas adoracji należy przywołać Ducha św., aby nas podczas niej prowadził. W postawie klęczącej powinniśmy oddać chwałę Bogu, wpatrywać się w Niego i mówić Mu o stanie naszego ducha, o sprawach, które wydarzyły się w naszym życiu, tych dobrych i tych złych. Następnie w ciszy mamy wsłuchać się w swoje myśli. Odróżnić te, które pochodzą od Boga – przynoszą nam pokój, radość, ożywiają naszą wiarę, od tych, które posyła nam zły duch – które oskarżają nas, powodują w nas niepokój. Na koniec powinniśmy podjąć decyzję, która będzie konsekwencją myśli posyłanych nam przez Boga, odpowiedzią na to, czego Bóg od nas oczekuje oraz pozwolić, by Duch św. przez nas działał.
Udział w rekolekcjach był dla nas nie tylko ucztą duchową za sprawą s. Kazimiery, lecz także czasem odpoczynku fizycznego i psychicznego od codziennych spraw w komfortowych warunkach, jakie oferuje Dom Rekolekcyjny przy WSD w Łomży. Był to również czas radosnych spotkań i miłych rozmów podczas spacerów w pięknie zaaranżowanym plenerze wokół budynków seminaryjnych z osobami, które znamy lub które tu właśnie poznaliśmy.
Choć byliśmy z różnych wspólnot połączyła nas komunia serc i wspólny cel – pogłębienie wiary i wzrost zaufania do Boga poprzez adorowanie Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Wyjechaliśmy z rekolekcji z przekonaniem – „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4,13)
Maria i Zdzisław Jurkiewicz
para odpowiedzialna ekipy Łomża 2
Rekolekcje w Łomży – świadectwo
W dniach 15-17.03.2024 r. w Łomży odbyły się rekolekcje zatytułowane „Małżeństwo obleczone
w Magnificat”. Skupienie prowadził Duch Św. – tak zapowiedział na początku ks. Wojciech Zyśk,
który y wraz z Beatą i Andrzejem Garlickimi był Jego świetną pomocą. Rekolekcje opierały się na
fragmentach z Ewangelii dotyczących Zwiastowania i wydarzeń mających miejsce później – w
tym wyśpiewania przez Maryję i… Józefa ich „Magnificat”. Czytania stanowiły punkt wyjścia do
konferencji głoszonych przez Księdza (nie za krótkich i nie za długich;)) oraz medytacji, które
małżonkowie odbywali indywidualnie. Był też czas na pracę warsztatową (Duch św. hulał:)), a
także na niezwykłe zasiądźmy razem… Nie zabrakło różańca, jutrzni oraz adoracji – także
wieczornej z wyjątkowo bliską obecnością Jezusa Eucharystycznego i indywidualnym
błogosławieństwem małżeństw. Codziennie gromadziliśmy się na wspólnej Mszy Św., podczas
której Bóg umacniał nas Swoim Słowem i Swoim Ciałem i tworzył z nas wspólnotę. Mogliśmy
dzięki temu podzielić się otwarcie naszymi doświadczeniami w małych grupach oraz na
podsumowaniu, a także podczas wieczornej integracji :). Nad całością cały czas czuwali
troskliwie Beata i Andrzej, z zaangażowaniem prowadząc nas przez kolejne punkty rekolekcji i
dbając, byśmy się nie pogubili (w przenośni i dosłownie;)) w przestrzeniach łomżyńskiego
seminarium. Dzięki nim każdy mógł poczuć się organizatorem wydarzenia i… włączyć w
różnorodne posługi (podobno najlepsza to kuchnia ;)). Ksiądz Wojciech stwierdził na koniec, że
Duch Święty bardzo się napracował przez ten weekend – widać było wiele owoców Jego
działania :).
Dziękuję Bogu za to, że mogłam być na tych rekolekcjach. Obawiałam się, że nie skorzystam za
wiele z racji opieki nad małym dzieckiem, Pan Bóg jednak sprawił inaczej. Głoszone nauki
pomogły mi „ruszyć z miejsca”. Przyjeżdżając, miałam wrażenie, że „utknęłam” na pytaniu
„jakże się to stanie w moim życiu?”. Jak dam radę z nowymi wyzwaniami rodzinnymi i podjętymi
zobowiązaniami w Ruchu? Duch Św. poprowadził mnie dalej – do zadania tych pytań Bogu, do
zaufania, do pójścia do przodu. Niesamowite było także zadanie warsztatowe, które normalnie
szłoby mi jak po grudzie, a tu nie sprawiło problemu, a nawet było zaskakującym działaniem
łaski (doświadczenie także innych osób ;)). W sposób szczególny mogłam również zobaczyć,
jak realizowały się słowa ks. Wojciecha z początku rekolekcji: „Najważniejsza praca, to między
każdym z Was a Słowem Bożym – zobaczyć siebie i swoje małżeństwo, a potem spotkać się w
małżeństwie w inny sposób”. Było wręcz namacalnie widać, jak Pan Bóg przemieniał każde
obecne małżeństwo, jak łączył i jednoczył, jak wydobywał na powierzchnię wartość
drogocennego klejnotu i wielkiej tajemnicy, przed którą można tylko zgiąć kolana… Bo Ruch to
nie tyle światłe idee, mądre słowa Założyciela, ponadczasowe metody działań… To przede
wszystkim wspólnota Małżeństw, z których każde jest drogocenną perłą, Ziemią Świętą,
niepowtarzalnym obrazem komunii Boga. Chwała Panu za cuda tych rekolekcji, za cud
Zwiastowania i naszych życiowych zwiastowań… Magnificat!
Basia i Michał
Liturgia dnia:
