Wyjść z piaskownicy – Wielkopostny Dzień Skupienia
Dostałam zgodę od Męża, więc się podzielę refleksjami. Już przy tym mnie zaskoczył – zakładałam, że uzewnętrznienie się będzie dla niego na tyle nieprzyjemne, że spojrzy na napisanie tekstu – świadectwa mało przychylnym okiem. Jak wiele jeszcze przed nami :)
Oboje cieszyliśmy się na Dzień Skupienia, mieliśmy dobre wspomnienia zeszłoroczne. Spakowaliśmy dwójkę maluchów i przybyliśmy na miejsce gotowi skorzystać z okazji do… modlitwy, spotkania ze znajomymi, posłuchania mądrych i zabawnych anegdotek o różnicach damsko – męskich przedstawianych przez Panią Kramarz.
Trochę przerosły nas jednak wyobrażenia.
Wjeżdżając do domu parafialnego, niespodziewanie pękł nam wózek. Dosłownie złamał się w pół. Takie początki. Więc ja chustuję na mszy. Dziecko śpi w pożyczonej spacerówce. A mąż myśli o tym, czy gwarancja jeszcze działa. Córka na opiece – mamy w kościele chwilę spokoju, choć jednocześnie chciałabym, byśmy byli całą rodziną.
Czy tylko nam wydaje się, że ludzi było mnóstwo? Głodnych? Dzieci więcej niż zwykle? Po Mszy, na sali, gwar (szczególnie przy stolikach z jedzeniem i piciem:)). Staraliśmy się sprostać, wytrwać. Mąż twierdzi, że ukrycie walczył o życie. Lubi przestrzeń, spokój. Mój melancholik. Ja spragniona kontaktów z ludźmi, kobietami (taka okazja!) – po zimie i „siedzeniu” z dziećmi w domu – nakręcona, by być wśród ludzi, rozmawiać. Sangwiniczka. Mamy zgrzyt. To się działo w nas, choć żadne na gorąco nie podzieliło się tym, co czuje tak naprawdę. A tu Pani Kramarz mówi o walce w piaskownicy, wzajemnych oczekiwaniach, potrzebach zrozumienia i wzajemnego wsparcia męża i żony. Słuchamy, karmimy dzieci, nosimy, odstawiamy na opiekę, próbujemy zrobić sobie herbatę (i nie oblać siebie lub kogoś), zrelaksować się. W końcu to nasz Dzień Skupienia! Już nie mówię o zagadaniu do nowych par, które pewnie gdzieś są i czekają na zaczepienie.
W międzyczasie trzeba podrzucić dzieciom chrupki kukurydziane, kanapkę, bo ile można ciastek. Kawa stygnie. Mąż upolował ostatni kawałek pizzy. Widzę, że po konferencji chętny jest do zebrania się do domu. Ale grupki – ja chcę wziąć udział tak bardzo! Mąż zostaje z niemowlakiem, mam chwilę dla siebie. Po dzieleniu mam nowej siły. Zabieram się za sprzątanie…bo chyba to było nasze zadanie. Mąż stanowczo „prosi”, żebym zostawiła to, bo czas wracać. Dobrze, „zostawię rozgrzebane”, myślę, trzeba iść na kompromisy.
Wracamy w deszczu.
A w domu wszystko w końcu wychodzi. Jest irytacja, smutek, rozdrażnienie, próba przeanalizowania dnia i tego, co się między nami wydarzyło. Zgubiliśmy siebie nawzajem. A miało być tak pięknie.
Całe szczęście, że nie jesteśmy w tym sami. W tych naszych różnicach damsko – męskich i osobowościowych. Bo gdyby nie było Sakramentu, to nie byłoby miłości uzdalniającej do wychodzenia ponad siebie i wchodzenia w serce współmałżonka. Nasz dialog wyniknął z potrzeby, nieoczekiwanie. Był długi, trwał jeszcze po tym, jak dzieci poszły w końcu spać. Poruszyliśmy wiele ważnych aspektów naszego obecnego etapu życia, potrzeb, trudności, tego, jak możemy sobie pomóc. Jejku, jak ja kocham Męża. To najcudowniejszy człowiek na świecie. Dar od Boga. Różnimy się totalnie i totalnie się też uzupełniamy. Ten dzień był potrzebny, by sobie to przypomnieć… po prostu w praktyce.”
Weronika, żona Radka
Piękno i siła – kobiecość i męskość w małżeństwie
Serdecznie zapraszamy małżonków i narzeczonych na Wielkopostny Dzień Skupienia, który odbędzie się 16. marca w parafii św. Antoniego przy ul. Kasprowicza 26 we Wrocławiu. Konferencję na temat: “Piękno i siła – kobiecość i męskość w małżeństwie” wygłosi p. psycholog Małgorzata Kramarz.
Program:
14:00 Eucharystia
15:00 Agapa
15:30 Konferencja
16:15 Spotkanie w małych grupach, osobno dla pań i panów
17:00 Droga Krzyżowa
Spotkanie otwarte dla wszystkich.
Wstęp wolny.
Zapewniamy opiekę nad dziećmi.
Nagranie konferencji z zeszłorocznego spotkania:
Świętowanie we Wrocławiu
W sobotę 8. grudnia 2018 r. małżeństwa Sektora Dolnośląskiego świętowały ogłoszenie Karty Equipes Notre Dame. Spotkanie rozpoczęło się od konferencji gości specjalnych – Heleny i Pawła Kukołowiczów – pary Super-Regionu Polska Europa Centralna. Helenka i Paweł dzielili się z nami swoim doświadczeniem związanym z misją, jaką podjęli, by Ruch END mógł gromadzić małżonków na Ukrainie. W swojej konferencji odnieśli się do przypowieści o talentach – mamy pomnażać to, co sami otrzymaliśmy od Boga. Przyjmowanie posług w Ruchu jest okazją, by obdarowywać innych, ale jest też darem dla małżeństwa, które podejmuje posługę. Helenka i Paweł uważają, że największym darem, który zawieźli na Ukrainę było świadectwo o nierozerwalnym małżeństwie i życiu w rodzinie. W środowisku głównie prawosławnym nierozerwalność małżeńska nie jest sprawą oczywistą. Zawieźli też dar dzielenia się życiem, zwłaszcza dzielenia się życiem duchowym, bo dla tamtejszych małżeństw trudnym do wyobrażenia było mówienie właściwie obcym ludziom o tym, co przeżywają, jakie mają trudności, nie mówiąc o praktykowaniu wiary w sytuacji, kiedy nie wszyscy uczestniczyli choćby w niedzielnej Eucharystii. Po pilotażu relacje między małżeństwami rozwinęły się tak wspaniale, że Ekipy są dla nich jak rodziny. Z drugiej strony Helenka i Paweł czują się obdarowani przez pary na Ukrainie m.in. tym, że mogli przeżywać razem z nimi przystępowanie po raz pierwszy do sakramentów. To było dla nich niesamowite doświadczenie, bardzo ubogacające ich wiarę. Para Super-Regionu zakończyła swoje świadectwo, mówiąc, że nigdy nie szukali świadomie misji dla swojego małżeństwa, nie zadawali sobie pytania: co możemy zrobić, żeby mieć satysfakcję? Zadania szukają ich, a podejmując je, chętnie dzielą się swoimi darami. Bardzo dziękujemy za piękne świadectwo i podzielenie się swoimi przeżyciami, płynącymi prosto z serca, a także przypomnienie nam, że nie możemy zatrzymywać w Polsce tego, co otrzymaliśmy.
Po konferencji przyszedł czas na radosne świętowanie i rozmowy przy herbacie. Następnie w kaplicy klasztoru Sióstr Maryi Niepokalanej pod kierownictwem Doradcy Duchowego Sektora – o. Jozuego, wspólnie odśpiewaliśmy Akatyst. Wywarło to na nas ogromne wrażenie i nastroiło do modlitwy w Godzinie Łaski, podczas której uwielbialiśmy Boga wraz z Maryją i przez Maryję w naszych małżeństwach, odczytując przygotowane wcześniej małżeńskie Magnificat. Świętowanie przyjęcia Karty zakończyliśmy Eucharystią, a do naszych domów zabraliśmy pamiątki w postaci kamieni z wypisanym: Łk 1, 46-55.
Rozpoczęli we Wrocławiu
Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny to dobry dzień na rozpoczęcie nowego roku formacyjnego dla ekip Naszej Pani. 8 września zebraliśmy się w kościele pw. św. Maurycego we Wrocławiu na Eucharystii, po której zostaliśmy wprowadzeni w tematykę nowego roku.
W homilii o. Jozue Szymański opowiedział, jak nie należy rozumieć słów składanej przysięgi małżeńskiej. – Nie przyrzekaliście sobie, że będziecie starać się kochać, tylko że będziecie kochać. Kocham albo nie kocham. Nie ma innej możliwości – opowiadał o miłości franciszkanin. Mówiąc o wierności, wskazywał, że małżeństwo to nie złączone dwie połówki. Małżeństwo nie musi być dopasowane, musi być wierne. Komentując przyrzeczenie uczciwości małżeńskiej, mówił o konieczności rozeznania, jakie mam prawa, a z jakich praw chcę zrezygnować: – Jeśli nie zrezygnuję z jakichś praw, np. z prawa do stawiania pytania, co ja z tego będę miał, prawa do zgorszenia grzechem małżonka, narzekania, czasu wolnego (…), nie będę kochać. Po Eucharystii trzy małżeństwa przyjęły Kartę END, tym samym potwierdzając swoje pragnienie formowania się w ruchu i życia w pełni łaskami sakramentu małżeństwa.
W drugiej części spotkania mogliśmy wysłuchać świadectw uczestników XII Międzynarodowego Zgromadzenia END w Fatimie. Ania i Emil Andrzejewscy z jednej z wrocławskich ekip opowiedzieli, jak w Portugalii doświadczyli Pana Boga, wspólnoty Kościoła i charyzmatu ekip. - Poruszyły nas słowa, że jako małżeństwo jesteśmy powołani do wiosny, kwitnięcia, dawania owoców – dzieliła się Ania. A owoce pielgrzymki widoczne są w ich życiu cały czas i przejawiają się zarówno w wymiarze duchowym, jak i w liczbie aktywnych znajomych w komunikatorach internetowych.
W tym roku formacyjnym będzie nam towarzyszyć hasło: Pojednanie, znak miłości. Po przedstawieniu planu pracy na najbliższe miesiące dzieliliśmy się w małych grupach tym, jak rozeznajemy plan Bożej miłości w swoim życiu. A że jednym z kluczowych sposobów jest modlitwa w ciszy w obecności Pana Jezusa, spotkanie zakończyło się adoracją Najświętszego Sakramentu. I wydaje się, że był to najlepszy prezent urodzinowy dla Naszej Pani, Maryi.
U Matki Bożej Dobrej Rady
W sobotę 16 czerwca w Sulistrowiczkach odbyło się uroczyste zakończenie Roku Formacyjnego 2017/2018 Sektora Dolnośląskiego Ruchu Equipes Notre-Dame. Przybyliśmy do pięknego Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady, położonego w urokliwym miejscu, przy Ślężańskim Parku Krajobrazowym.
Bitwa o małżeństwo. Jak pokonać niszczące schematy z dzieciństwa?
Pod hasłem: “Bitwa o małżeństwo. Jak pokonać niszczące schematy z dzieciństwa?” odbędzie się Wielkopostny Dzień Skupienia organizowany przez ruch Equipes Notre-Dame. Zainteresowane małżeństwa zapraszamy 17 marca na godz. 10.00 do kościoła pw. św. Karola Boromeusza przy ul. Kruczej we Wrocławiu. Konferencję wygłosi Małgorzata Kramarz, doradca psychologiczno-pedagogiczny i terapeuta. Wstęp wolny, zapewniona opieka nad dziećmi. czytaj dalej…
Wrocław: Magnificat na 70 – lecie
Radośnie, uroczyście i z wdzięcznością – tak 9 grudnia w kościele pw. Chrystusa Króla we Wrocławiu świętowały małżeństwa zrzeszone w Ruchu Equipes Notre Dame. Co świętowały? Pozwólcie na krótką wizytę w stolicy Francji.
Rozmowa o Ekipach w Radiu Rodzina
Świadectwo z mszy wspólnotowej w Częstocicach
Świadomi, że wszystko co mamy, zawdzięczamy Bożej łasce, w niedzielę 5 listopada, wyruszyliśmy do miejscowości Częstocice, aby o tym opowiedzieć. Byliśmy zachwyceni, widząc, że wiele znajomych małżeństw z Ruchu END przyjechało na mszę wspólnotową do tak małej miejscowości, aby dać tym samym świadectwo uwielbienia Boga w sakramencie małżeństwa dla wszystkich mieszkańców wsi.
Odpowiedzialni spotkali się w Legnicy
W dniu 7 października 2017 roku z inicjatywy Moniki i Marcina Konopków – Pary Sektora Dolnośląskiego – odbyła się sesja dla Par Odpowiedzialnych. Było to szczególne spotkanie, ponieważ po raz pierwszy odbyło się w Legnicy, w parafii św. Jacka.
Spotkanie rozpoczęło się po godz.9:00. Po krótkiej modlitwie i zawiązaniu wspólnoty, każda z Par Odpowiedzialnych przedstawiła swoją ekipę, prezentując również jej zdjęcie. Pragniemy dodać, że w tym dniu w kościele powszechnym była zaplanowana akcja “Różaniec do granic”. W odpowiedzi i łączności duchowej nasz Ruch odmówił część radosną Różańca Świętego wraz z rozważaniami, wplatając poszczególne dziesiątki w plan spotkania.
Liturgia dnia:
