Tegoroczne Święto Karty END celebrowały wspólnie Sektor Mazowiecki A i B w parafii św. Zygmunta na warszawskich Bielanach. Nawiasem mówiąc – świątynia bardzo piękna, wyraźnie nawiązująca wystrojem do ikonografii neokatechumenalnej. Spotkanie miało spójny i przemyślany charakter, skoncentrowany wokół troski i zabiegania Najświętszej Maryi Panny w Jej Niepokalanym Sercu o ludzkość, wyrażonego w Objawieniach Fatimskich. Bardzo wartościowa była obecność zaproszonego gościa – ks. dr Krzysztofa Czapli SAC dyrektora Sekretariatu Fatimskiego w Zakopanem, który okazał się, mimo młodego wieku, nie tylko dobrym kaznodzieją, ale także wykładowcą, a chyba przede wszystkim (nie zawahamy się użyć tego sformułowania) apostołem różańca i zaleceń danych przez Matkę Bożą trójce dzieci w Fatimie.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą. Obydwa zebrane sektory mazowieckie wypełniły w dużej części kościół, tak że nie było problemów z cichymi i nieśmiałymi odpowiedziami ludu podczas Eucharystii. Duch modlitwy był i to się czuło. Homilia, wygłoszona przez księdza Krzysztofa Czaplę wprowadziła obecnych w tematykę Objawień i pokazała przede wszystkim podstawę dalszych rozważań – czyli jedność naszego świata (można by rzec codziennego, otaczającego nas) i Bożej w nim obecności. Władze, zdarzenia i historia leżą bowiem w ręku Boga, a Maryja kolejny raz przypomniała to podczas portugalskich objawień, mówiąc o tym, że przez miłość do Boga, przestrzeganie Jego przykazań i odmawianie różańca możemy realnie wpływać na świat. Na zakończenia Kartę END przyjęły nowe ekipy naszych sektorów, a posługi małżeństwa gotowe służyć innym w Ruchu.

Po Mszy odbyła się pierwsza konferencja: „Objawienia Fatimskie – treść przesłania”. Ksiądz wskazał na początku podstawowe aspekty współczesnego postrzegania, także w łonie Kościoła, Objawień Fatimskich. Była to kwestia objawień prywatnych jako możliwa przesłanka do lekceważenia; ich maryjność – jako zarówno przyczynek do popularności objawień, a z drugiej strony jako pozornie leżąca w opozycji do postrzegania chrystocentrycznego. Trzecią podstawą do dalszego rozumienia rzeczy była wyjątkowość zaleceń Maryi dana ludzkości i konkretne zadania do realizacji. Prelegent odwoływał się zarówno do nauczania św. Jana Pawła II, jak i Benedykta XVI, który, jako niezwykle precyzyjny, szczegółowy i teologiczny papież, nie tylko nie odsuwał objawień w Fatimie na bok, ale także sam odbył pielgrzymkę w to miejsce i w swej nauce podkreślił głęboki przekaz dany nam tamże przez Maryję.

Ciała jednak osłabły, więc pokrzepiliśmy je obiadem, a gdy już poradziliśmy sobie z żołądkiem, przyszła pora na ducha – zebraliśmy się przed Najświętszym Sakramentem i odmówiwszy różaniec wraz z rozważaniem, pokrzepiliśmy ducha. Po modlitwie odbyła się druga konferencja – „Fatimska droga uświęcenia rodziny”. Na tym etapie Ks. prowadzący wyszedł od ukazania się, jako jednego z trzech znaków widzianych przez dzieci w Fatimie, Świętej Rodziny. Opierając się na „Apelach Orędzia Fatimskiego”, książce napisanej przez Siostrę Łucję, prowadził myśl o planie Bożym odnośnie Stwórczego modelu rodziny. Podkreślone zostały także obowiązki wychowania dzieci do wiary przez swoich rodziców, a także wzajemność czwartego przykazania, które zobowiązuje do szacunku i dobrego zachowania obie strony.

Wykłady były spójnie przygotowane, ilustrowane kompatybilnym z wypowiedziami prelegenta slajdami, a także nie były jedynie wnioskami i przemyśleniami akademickimi, a prezentacją zamysłów Bożych w odniesieniu do otaczającej nas rzeczywistości.

Na zakończenie odbyło się dzielenie w grupach i modlitwa. Z całą pewnością można stwierdzić, że dzień ten był owocny i w sposób przystępny, a jednocześnie głęboki przybliżył uczestnikom zasadniczą treść zaleceń Matki Bożej w Fatimie. Pamiętajmy zatem, że nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca i odmawianie różańca są tymi zaleceniami, które zostały nam dane właśnie na czas naszego życia w obecnym, ponowoczesnym świecie.

Magda i Adam Pietruchowie
11 ekipa warszawska w Sektorze Mazowieckim A
ekipa W11A