Na dzień 5 marca br. przypadł Wielkopostny Dzień Skupienia Sektora Dolnośląskiego. Małżeństwa naszych ekip i Doradcy duchowi spotkali się w parafii Św. Alberta Wielkiego na wrocławskich Sołtysowicach. Posługę w tej parafii mają ojcowie Franciszkanie. Eucharystię poprzedzała sesja dla Doradców duchowych prowadzona przez parę odpowiedzialną Regionu 3: Annę i Romana Kobiałków. Eucharystia koncelebrowana przez wielu kapłanów rozpoczęła się o 10.30. Homilię o roli Kapłana w Ekipach wygłosił ks. Sławomir Knopik – Doradca duchowy Regionu 3. Mówił nam, że lepszego Słowa Bożego na dzień skupienia dla ekip END Pan Bóg nie mógł nam przekazać, a były to słowa z księgi Ozeasza <Oz 6,1-6>.
Tłumaczył nam Słowo Boże, iż Pan Bóg posyła dla nas Proroków w postaci Doradców duchowych, którzy są posłani do „ciosania nas po głowach”: „Dlatego ciosałem ich przez proroków” <Oz 6,5>, abyśmy zrozumieli że Bóg pragnie naszej Miłości a nie krwawej ofiary: „Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń.„ <Oz 6,6>. Że nie wymaga byśmy przed Bogiem stawali z postawą: „Zobacz wypełniłem wszystkie moje konkretne punkty wysiłku, moja krwawica, moje umęczenie zrobiłem to dla Ciebie, by się Tobie przypodobać. Rzucamy Mu krwawego steka na stół…”. Bóg raczej pragnie byśmy wszystko co wykonujemy płynęło z Miłości do współmałżonka, dzieci, bliźniego, a nie z konieczności wypełnienia zobowiązania tak, by było to miłe Panu. Taka postawa bardziej zbliży nas do małżonka, dzieci, a przede wszystkim do Miłości Boga z której powinniśmy czerpać siłę. Także ks. Sławomir zapalał w nas chęć do działania w Wielkim Poście słowami Proroka Ozeasza: „Chodźcie, powróćmy do Pana!”<Oz 6,1>. Mówił byśmy nie bali się w swoich ekipach przyjąć z Miłością swoich „proroków”, byśmy się na nich otworzyli tak, abyśmy mogli stanąć w prawdzie wobec siebie. Byśmy stworzyli komunię sakramentu małżeństwa i kapłaństwa, która będzie nas wspólnie ubogacać. Zaznaczył również, że Doradca duchowy jest dany Ekipie, aby pomagać Parze odpowiedzialnej, a nie ją wyręczać, jest doradcą Ekipy i głosicielem Słowa.
Bezpośrednio po Eucharystii w promieniach marcowego słońca rozpoczęła się Droga Krzyżowa z rozważaniami o Bogu, który jest bogaty w miłosierdzie. Przy rozważaniu stacji II gdy Jezus brał krzyż na swoje ramiona w pamięć zapadły słowa mówiące znowu o miłości: „Miarą miłości jest zdolność do noszenia krzyża. Każdy z nas, ma wziąć swój krzyż: krzyż obowiązków, krzyż wychowywania, każdego trudu, który nakłada miłość.”, jak również słowa, że „Miłość rozumie się bez słów, umie spotkać się w takim milczeniu, które widzi, dostrzega, nie jest obojętnością, ale zasłuchaniem i zrozumieniem.”
Następnie przeszliśmy do sali konferencyjnej, gdzie wykład o modlitwie małżeńskiej wygłosili małżonkowie z 34-letnim stażem i rodzice 7 dzieci: Anna i Roman Kobiałkowie. Wskazywali nam na najważniejsze cechy jakimi powinna odznaczać się modlitwa małżeńska: że jest to spotkanie „wspólne” małżonków, a nie każdego indywidualnie z Jezusem, że powinniśmy w modlitwie otwierać się też na innych, powinna wypływać z miłości, a nie konieczności wypełnienia KPW. Kładli oni duży nacisk na to by w swojej modlitwie małżeńskiej, na którą powinniśmy znajdować czas każdego dnia, modlić się za naszych Doradców duchowych. Przekazali nam też swoje spostrzeżenie, że modlitwa małżeńska jest podkładem do punktu Zasiadania, bez niej nie ma mowy o owocnym wspólnym spotkaniu małżonków.
Podczas pracy w grupach odpowiadaliśmy sobie na pytania:
Czego małżonkowie oczekują od Doradców Duchowych i jakie są oczekiwania doradców do Ekip? Co jest największą trudnością w modlitwie małżeńskiej?
Zakończeniem Wielkopostnego dnia skupienia była Agapa przygotowana wspólnie przez wszystkie ekipy. Była to wspaniała okazja do spotkania z innymi małżeństwami z Dolnego Śląska.
Dominika i Mirek
