Nowenna 14 września 2021
Posłuchajmy Księdza Caffarel’a
Miłość jest silniejsza niż śmierć
W 1940 roku wielokrotnie widziałem młode kobiety dzwoniące do moich drzwi i te kobiety, które miały 22, 24, 25 lat, mówiły mi: “Pomogłeś nam przeżyć nasze małżeństwo, teraz musisz mi pomóc odkryć, czym jest wdowieństwo i czy ono ma chrześcijańskie znaczenie.
Odpowiedziałem im, że nie mam pojęcia, ale że jestem gotów się temu przyjrzeć razem z nimi. To zawsze był mój sposób działania! “Chcecie, żebyśmy to zgłębili?”, to powiedziałem pierwszym małżeństwom, które 35 lat temu przyszły do mnie, żebym z nimi porozmawiał o miłości i małżeństwie, “poszukajmy razem!”. To właśnie powiedziałem tym wdowom. I odkryliśmy całkiem inne oblicze niż to, które znałem z dzieciństwa, gdy wdowa była dla mnie kobietą noszącą czarną żałobną opaskę, żyjącą w cieniu, odmawiającą sobie jakiejkolwiek przyjemności.
P: To było kiedyś
To było…
P: Wdowieństwo nie powinno być otchłanią (smutku)
Dokładnie tak. Odkryliśmy z nimi, że ognisko domowe dalej istnieje, że, jeśli kierujemy się logiką i mąż żyje, ale w innym świecie, to więzi nie zostały zerwane. Miłość jest silniejsza niż śmierć, tak mówi Biblia!
P: Tak (ale) więzy wierności zostały zniesione przez śmierć? Nie?
Co masz na myśli mówiąc: (więzy) wierności?
Prawny wymiar wierności, oczywiście…
P: Tak
Kobieta, która straciła swojego męża może ponownie wyjść za mąż, ale istnieje inny wymiar wierności. Są serca, które nie są zdolne do ponownego małżeństwa i są takie, które rozważają kolejne małżeństwo. Także tutaj, to są powołania. Nie osądzajmy, nie potępiajmy. Ale doświadczyłem – i od lat wciąż obserwuję u tych wszystkich kobiet przekonanych, że ich miłość nie została przerwana przez śmierć, jak w rezultacie całkowicie zmieniło to sposób, w jaki wychowują swoje dzieci.
Po obejrzeniu filmu możemy poświęcić czas na modlitwę i zakończyć ją modlitwą Wspólnoty Notre-Dame de la Résurrection:
Błogosławimy Cię Panie, Ojcze, Synu i Duchu Święty.
Ty jesteś Wielki, Ty jesteś Święty, Ty jesteś Dobry.
Przyjmij ofiarę naszego życia za świętość domów i rodzin,
aby świat uwierzył w Twoją miłość.
Daj nam poddać nasze życie Twojej woli.
Pewni Twojej nieskończonej miłości,
przedstawiamy Ci naszych cierpiących braci i siostry,
prosząc dla nich o Twe miłosierdzie.
Niech przyjmą wszystko, co Twoja czułość chce im dać,
aby rosła Twoja chwała.
Amen.
Magnificat
Modlitwa o beatyfikację ks. Cafarela
Dodatkowy tekst wprowadzający w medytację
OJCIEC CAFFAREL, TOWARZYSZ NA NASZEJ DRODZE DO BOGA „ALE MIŁOŚĆ JEST MOJĄ ISTOTNĄ!”
Kiedy przychodzi śmierć i staje się testem dla małżeństwa ”
Miłość jest silniejsza niż śmierć”
Towarzysze na wieczność
Nauka [Piusa XII] jest jasna: po śmierci jednego z małżonków nie istnieje już więź cielesna, nie ma też więzi prawnej ani sakramentu małżeństwa, który jak wszystkie sakramenty należy do Kościoła na ziemi. Te realia znikają tak jak likwidowane jest rusztowanie po ukończeniu budowy. Ale sama para pozostaje. Tak niemniej jednak pozostaje miłość małżeńska, dusza małżonków, która między „dwoma istotami duchowymi i wolnymi” przekracza rozmach i jedność ciał; i oczywiście pod warunkiem, że ta miłość jest rzeczywiście wzajemnym darem, zawsze aktualnym, bo nie ma bardziej trwałego daru niż zamarznięty płomień. Małżonkowie mogą nawet doświadczać wzajemnej „obecności”, „bardziej intymnej, głębszej i silniejszej” już w stanie wdowieństwa.
W dniu ich wiecznego zjednoczenia będą się kochać z niespotykaną na ziemi doskonałością miłości ponieważ poznają się nawzajem, całkowicie przeźroczyści przed tym Bogiem, którego każdy widzi twarzą w twarz. Wówczas małżonkowie, osiągnąwszy doskonałe wypełnienie w pełni zrealizują swoje powołanie: będą w końcu doskonale uwielbiali Boga Stwórcę, który uczynił zjednoczenie mężczyzny i kobiety na swój obraz, oraz Chrystusa Zbawiciela, który nie tylko podniósł ich po grzechu pierworodnym, ale uczynił go jeszcze bardziej godnym podziwu obrazem i sakramentem jego zjednoczenia z Kościołem.
Sobór Watykański II nie odniósł się wyraźnie do kwestii śmierci małżonków; jednak dał pośrednią odpowiedź, decydując, że odtąd kościół będzie celebrował jedną uroczystość, 26 lipca, św. Anny i św. Joachima rodziców Matki Bożej, która do tej pory była obchodzona w dwóch oddzielnych terminach. Ta myśl zachwyciła pary chrześcijańskie. To jest rzeczywiście model „towarzyszy na wieczność”.
Kontemplacja wiecznego przeznaczenia miłości małżeńskiej nie może nie wzbudzać niezwyciężonej nadziei między małżonkami. Wspiera ich dzień po dniu pośród radości i smutków ich ziemskiej egzystencji. Wiara w trwałość małżeństwa złożonego z dwojga małżonków nieodwołalnie wiernych sobie nie jest więc sentymentalną zadumą, ale przekonaniem wiary solidnie ugruntowanej na Bożym objawieniu i tradycyjnej nauce Kościoła.
Ksiądz Henri Caffarel
8 grudnia 1987, w rocznicę ogłoszenia Karty
List Équipes Notre-Dame, n° 74, listopad-grudzień 1987
